ព័ត៌មានថ្មីៗ

អ៊ុយ វាសនា៖ នៅក្នុងក្រុមសេដ្ឋកិច្ចហូបគ្រប់គ្រាន់ជាងនៅកងចល័ត ចាយ ឡាវ៖ ប្រព្រឹត្តិកំហុសបន្តិចបន្តួចអង្គការយកទៅកសាង ថោង គី៖ មិនហ៊ាននិយាយជាមួយឪពុកម្ដាយ នៅពេលដែលជួបចៃដន្យ ស្មានតែបាត់ខ្លួននៅវត្តឈើខ្មៅ

Tag: តាកែវ

អ៊ុយ វាសនា៖ នៅក្នុងក្រុមសេដ្ឋកិច្ចហូបគ្រប់គ្រាន់ជាងនៅកងចល័ត

14 ម៉ោង មុន

អ៊ុយ វាសនា អាយុ៥៨ឆ្នាំ រស់នៅភូមិត្រពាំងខន ឃុំត្រពាំងធំខាងត្បូង ស្រុកត្រាំកក់ ខេត្តតាកែវ។ នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម ការងារមុនដំបូងរបស់ វាសនា នៅក្នុងកងកុមារ បន្ទាប់មកចូលទៅក្នុងកងចល័តនារីនៅវត្តនិគ្រោធ។ មូលហេតុដែល អង្គការប្ដូរ វាសនា ទៅក្នុងកងចល័តនារី ដោយសារតែគាត់ ចេះតែលួចរត់មកលេងឪពុកម្ដាយនៅផ្ទះ។ នៅពេលដែល វាសនា ធ្វើការងារនៅក្នុងកងនារីគាត់មិនហ៊ានរត់ត្រលប់មកផ្ទះនោះទេ ព្រោះគាត់ខ្លាចអង្គការចាប់ចង។ នៅក្នុងកងចល័ […]...

ចាយ ឡាវ៖ ប្រព្រឹត្តិកំហុសបន្តិចបន្តួចអង្គការយកទៅកសាង

2 ថ្ងៃ មុន

ថោង គី៖ មិនហ៊ាននិយាយជាមួយឪពុកម្ដាយ នៅពេលដែលជួបចៃដន្យ

3 ថ្ងៃ មុន

សំ ភី៖ ទើបតែយល់ពីពាក្យថ្កោលទោស

3 សប្ដាហ៍ មុន

ម៉ក កង៖ មានទោសព្រោះលួចលាក់អាហារទុកឲ្យកូន

4 សប្ដាហ៍ មុន

តូ វិត៖ បើហូបតែអាហារចែក គឺស្លាប់ទាំងអស់

1 ខែ មុន

ថោង ណយ៖ អតីតយុវជនកងចល័ត និងក្រោយមកជាយោធាខ្មែរក្រហម

2 ខែ មុន

ណុប ហុន៖ កុមារត្រូវតែរស់នៅក្នុងកង

2 ខែ មុន

នៅ សារិន៖ ឃ្លានពេកទើបហ៊ានលួចអាហារ

2 ខែ មុន

កែវ ជ្រន៖ ជីវិតកងទ័ពមិនចេះស្រួលនោះទេ

2 ខែ មុន

យាន សួន៖ ខ្មាំងរបស់អង្គការ

2 ខែ មុន

ឃួន សើន៖ ការគ្រប់គ្រងនៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម គឺផ្ដាច់ការ

2 ខែ មុន

ហង់ វណ្ណា៖ បាត់បង់កូនពីរនាក់ដោយសារធ្វើការងារធ្ងន់

2 ខែ មុន

ញ៉ែម ឡេង៖ ពេលមើលទៅយន្តហោះទម្លាក់គ្រាប់បែក ដូចមេមាន់បណ្ដើរកូន

2 ខែ មុន

អ៊ុង ចាន់៖ ជាអ្នកធ្វើជីអាចម៍គោ ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម

2 ខែ មុន

ទិត សារម្យ៖ វត្តអារាម យកទៅធ្វើជាជង្រុកស្រូវ និងកន្លែងឃុំឃាំង

2 ខែ មុន

នាង ខុម៖ ធ្វើការងារក្នុងកងចល័តកំពង់អំពិល និងនៅខេត្តបាត់ដំបង

2 ខែ មុន

ទូច សារិន៖ កើតមួយជាតិនេះ មិនបានចូលក្នុងសាលារៀន ដោយសារតែសង្គ្រាមរហូត

2 ខែ មុន

កែន សឿង៖ រស់នៅទាំងមានការភ័យខ្លាច

2 ខែ មុន

តាក មឿន៖ រត់គេចពីការងារជាច្រើនដង ដោយសារតែគ្មានកម្លាំង

2 ខែ មុន

ថេង ថាវីន៖ អាហារគ្មានរសជាតិ ប៉ុន្តែត្រូវតែហូបដើម្បីកុំឲ្យឃ្លាន

2 ខែ មុន

យិន អេងតៅ៖ ត្រូវបោះបង់ទ្រព្យសម្បត្តិដើម្បីឲ្យបានរស់រានមានជីវិត

2 ខែ មុន

ប៉ុក ទឹម៖ ក្មេងសម័យឥលូវមិនចេះទ្រាំ ដូចក្មេងសម័យមុន

2 ខែ មុន

ប៉ុក ញ៉ែ៖ ធ្វើការងារយឺត ជាមុខសញ្ញាយកទៅសម្លាប់ ឬក៏ជម្លៀសចេញ

2 ខែ មុន

ណុប ហ៊ីម៖ អង្គការយកចិត្តទុកដាក់លើយោធា ជាជាងប្រជាជន

2 ខែ មុន

ព្រាប សុន៖ ខំធ្វើការងារដើម្បីយកចិត្តប្រធានកង

2 ខែ មុន

រស់ នាង៖ ភ្លក់លាមកឲ្យដឹងរសជាតិប្រៃ ឬសាប

2 ខែ មុន

ព្រាប មួយ៖ ចេះលួចលាក់អាហារទើបមិនអត់ឃ្លាន

2 ខែ មុន

កែន រ៉ិត៖ សោកស្ដាយដែលមិនបានយកកូនទៅព្យាបាលឲ្យទាន់ពេលវេលា

2 ខែ មុន

ឆេង សាន់៖ បញ្ជូនទៅអប់រំ ព្រោះមានបងប្អូនជាអតីតទាហាន លន់ នល់

2 ខែ មុន

ប៉ឹង ឈឿន៖ លែងហ៊ានចាក់ថ្នាំ ដោយសារតែខ្លាចកើតអាប់សែ

3 ខែ មុន

ជូ ថា៖ ធ្វើការងារក្នុងកងកុមារភ្នំទេព

3 ខែ មុន

ណុប ហ៊ន៖ ខ្ញុំទៅឲ្យឃើញគេបាញ់ប្ដីខ្ញុំ នៅនឹងមុខចុះ

3 ខែ មុន

មិន និល៖ អប់រំកុមារឲ្យរាយការណ៍ពីកំហុសឪពុកម្ដាយ

3 ខែ មុន

អុក យឿន៖ ព្យាយាមផ្គាប់ចិត្តកម្មាភិបាលខ្មែរក្រហម ដើម្បីបានរស់

3 ខែ មុន

ឆឹង ហៃ៖ ហូបស្លឹកផ្ទីរោលភ្លើង ជំនួសអាហារ

4 ខែ មុន

អន អ៊ី៖ សង្ស័យថា ប្រមាត់ដែលព្យួរនៅរោងបាយជារបស់ឪពុក

4 ខែ មុន

ពូក ចាន់ណៃ៖ ស្ទើរតែស្លាប់ដោយសារខ្វះខាតអាហារ

4 ខែ មុន

អ៊ុន សម្បត្តិ៖ ប្រជាជនភាគច្រើនស្លាប់ដោយសារតែរកអាហារ

4 ខែ មុន

សោម សារុន៖ ខ្លាចអង្គការធ្វើបាប ប្រសិនបើរាយការណ៍កុហក

4 ខែ មុន

សាយ ជា៖ បានគុណបុណ្យចេះឡើងត្នោត

4 ខែ មុន

ក្រូច តេង៖ ខិតខំធ្វើការងារ ដើម្បីទទួលបានការទុកចិត្តពីអង្គការ

4 ខែ មុន

ទេព ផាន៖ ស្ទើរតែបាត់បង់ជីវិតជាច្រើនដង

5 ខែ មុន

អ៊ូច ផាន៖ ពិការភ្នែកក៏ត្រូវធ្វើការងារ

5 ខែ មុន

ខាត់ ថាវ៖ បើត្រលប់ទៅស្រុកកំណើត នឹងត្រូវសម្លាប់ចោល

5 ខែ មុន

សេក ពៅ៖ មិនបានដឹងថាមានការសម្លាប់មនុស្សក្នុងរបបខ្មែរក្រហម

5 ខែ មុន

ង៉ែត ប៉ៃ៖ អង្គការរើសអើង ប្រជាជនថ្មី

5 ខែ មុន

មុំ សារិន៖ ស្ទើរតែបាត់បង់ជីវិតដោយសារលួចអាហារហូប

5 ខែ មុន

ហែម សាន៖ អង្គការភ្នែកម្នាស់ រើសកម្ទេចដំឡូងហូប៣ម៉ាត់ក៏ត្រូវបានដាក់ទោស

5 ខែ មុន

វ៉ន ហ៊ួយ៖ ស្ទើរតែស្លាប់ដោយសារតែលួចក្ដួចពុលមកហូប

5 ខែ មុន

សួន រី៖ ចូលធ្វើជាទាហានចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៧២ ដល់ឆ្នាំ១៩៨៧

5 ខែ មុន

ស្រយ លីម៖ អង្គការប្រើឲ្យអូសសាកសពយកទៅកប់

5 ខែ មុន

ស្រី ឈៀង៖ មួយគ្រួសារនៅរស់តែម្នាក់ឯង

5 ខែ មុន

សូ វ៉ាត៖ នៅតែឆ្ងង់ថា ហេតុអ្វីបានជាខ្មែរក្រហមដឹកនាំឲ្យខ្មែរសម្លាប់ខ្មែរ

5 ខែ មុន

រួស បុប្ផា៖ អង្គការពិន័យឲ្យអត់អាហារ និងឈរហាលថ្ងៃ

5 ខែ មុន

លួស ម៉ៅ៖ នៅតែនឹកឃើញប្អូនដែលបាត់ដំណឹង

5 ខែ មុន

ចាន់ សៀង៖ ខំតស៊ូនៅសមរភូមិ ប៉ុន្តែអង្គការយកបងប្អូនទៅសម្លាប់ចោលអស់

5 ខែ មុន

អោក ខេង៖ ឆ្អឹងមួយគំនរលិចក្បាល

5 ខែ មុន

យិន សៀន៖ ឈឺហើយមិនទៅធ្វើការគឺមិនទទួលបានរបបអាហារ

5 ខែ មុន

ឃុន ស្រីមុំ៖ នៅតែឈឺចាប់ចំពោះរបបខ្មែរក្រហម

5 ខែ មុន

ង៉ែត អឿន៖ ជាអតីតយោធាខ្មែរក្រហម

5 ខែ មុន

ស កាន៖ បានរស់ដោយសារប្ដីលួចស្រូវ ឬអង្ករមកឲ្យបន្ថែម

5 ខែ មុន

យីម អឿន៖ ខ្មែរក្រហមប្រើគាត់ឲ្យធ្វើការងារធ្ងន់ៗ និងមិនបានរៀនសូត្រ

5 ខែ មុន

ស្រិន ហេ៖ បបរលាយខ្វិត

5 ខែ មុន

តៅ ប៊ុនហ៊ី៖ កម្មករនៅក្នុងឡឥដ្ឋ

5 ខែ មុន

ប៉ុក ឡោ៖ ធ្វើការងារនៅក្នុងកងចល័តនារី

6 ខែ មុន

ភោគ សុខន៖ ស្ទើរតែស្លាប់ទាំងគ្រួសារ ដោយសារបាក់កម្លាំង

6 ខែ មុន

ចែម ពៅ៖ គ្រួសារក្រីក្រមិនបានរៀនសូត្រ

6 ខែ មុន

សុខ សឹម៖ ភ្ជួរស្រែរហូតដល់ខូចចង្កេះ

6 ខែ មុន

លីវ រឿន៖ ក្មេងតូចៗត្រូវអង្គការបោះចូលក្នុងរណ្ដៅតែម្ដង

6 ខែ មុន

ចង យឿន៖ ធ្វើការរហូតដល់គ្រប់ខែសម្រាលកូន

6 ខែ មុន

ហួត អ៊ីម៖ ប្រើឲ្យធ្វើការងារមួយយប់ដល់ភ្លឺ

6 ខែ មុន

ស្រេង ខុន៖ ក្នុងមួយពេល បានកាកបបរ៣ស្លាបព្រា

6 ខែ មុន

សរ វណ្ណា៖ ឃើញកងឈ្លបដុតម្ដាយរបស់ខ្លួនទាំងរស់

6 ខែ មុន

គឹម ផល្លី៖ បើឈឺធ្ងន់គឺត្រូវស្លាប់

6 ខែ មុន

ហែម ផាន់ណា៖ លីនង្គ័លទៅភ្ជួរស្រែ៤នាក់ក្នុងមួយហិកតា

7 ខែ មុន

ហាក់ វន្នី៖ រោយដីលើក្បាល កុំឲ្យគ្រាប់បែកធ្លាក់ចំ

7 ខែ មុន

អុន អ៊ឹម៖ យុវជនកងចល័តឃុំចំបក់

7 ខែ មុន

ហែម ប៊ិច៖ មានកូនម្នាក់ស្លាប់ដោយសារកើតជំងឺកញ្ជ្រិល

7 ខែ មុន

ស៊ុំ ស៊ីចន្ទ្រ៖ ហូបកន្ទក់ម៉េចទៅម៉ែ

7 ខែ មុន

សំ សុខន៖ ស្លាប់បងប្អូន៣នាក់

7 ខែ មុន

កែប ថាល៖ ធ្វើការងារនៅក្នុងកងចល័តឃុំ រហូតដល់តំបន់

7 ខែ មុន

ហង្ស សីហា៖ ខ្មែរក្រហមបង្ខំឲ្យគ្រូបង្រៀនធ្វើស្រែ លើកទំនប់ ជីកប្រឡាយ

7 ខែ មុន

កែប សាវ៉ាន៖ សម្លត្រកួនគ្មានរសជាតិ

7 ខែ មុន

ឱ ញ៉េន៖ ក្លាយជាប្រជាជនត្រៀមដោយសារតែមានបងប្អូនរស់នៅទីក្រុងភ្នំពេញ

7 ខែ មុន

ជូ យន៖ បានឃើញអង្គការយកគល់ឫស្សីមកវាយកញ្ចឹងកព្រះសង្ឃ

7 ខែ មុន

ណៅ ស្រឿន៖ មិនហ៊ានមើលមុខបងប្អូនដែលអង្គការបណ្ដើរយកចេញទៅ

7 ខែ មុន

ធ្លក ខេង៖ ហុតទឹកបបរ ជាមួយសម្លដើមចេក

7 ខែ មុន

សំ ចម្រើន៖ កុំយំប្រយ័ត្នអស់មួយពូជ

7 ខែ មុន

គង់ សន៖ កូនកំពុងពេញស្រលាញ់ ឈឺស្លាប់គ្មានអ្នកមកព្យាបាល

7 ខែ មុន

ហុង ង៉ែត៖ បានឃើញអង្គការសម្លាប់មនុស្ស ៧នាក់

7 ខែ មុន

ហេង លី៖ ធ្វើការងារនៅក្នុងកងកុមារពិសេស

7 ខែ មុន

ធ្លក ហេង៖ យុវជនកងចល័តស្រុកព្រៃកប្បាស

8 ខែ មុន

អង្គការចង់តែឲ្យប្រជាជន ១៧មេសា ស្លាប់

8 ខែ មុន

គឹម គ្រិន៖ ភាពមិនស្មើគ្នានៅកន្លែងធ្វើកាងារ

8 ខែ មុន

ឃុន នី៖ មិនព្រមរៀបការ

8 ខែ មុន

ការងារតាមការចាត់តាំងរបស់អង្គការ

8 ខែ មុន

សយ ផុន៖ ឈាមខ្ញុំហូរដល់កែងជើង

8 ខែ មុន

ប្រសិនបើបាក់ដៃបាក់ជើងនៅពេលទៅធ្វើទ័ពព្រមយកទៀតទេ

8 ខែ មុន

សុខ ម៉ាក់លី៖ប្រជាជនរស់នៅក្នុងភាពភ័យខ្លាច

8 ខែ មុន