ឈួន ឈុំ[1] ភេទប្រុស អាយុ​៦០ឆ្នាំ មានទីកន្លែងកំណើត​នៅក្នុងភូមិ​ចិន ឃុំចាន់ស ស្រុក​សូទ្រ​និគម ខេត្ដ​សៀមរាប​។ បច្ចុប្បន្ន ឈុំ រស់នៅ​ស្រុកអន្លង់វែង ខេត្ដឧត្ដរមានជ័យ។ ឈុំ បាន​និយាយថា៖ «កាល​ពីកុមារ​ភាព​ខ្ញុំ​មិនបាន​រៀន​សូត្រ​ទេ ដោយសារប្រទេស​របស់​យើង​មាន​​​​​សង្គ្រាម​។ ខ្ញុំបាន​រស់​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​កំណើត​របស់​ខ្លួន។ នៅក្នុង​របប​ខ្មែរក្រហម ខ្ញុំ​បាន​រស់នៅ​តាម​​សហករណ៍ និងរស់នៅ​ជាមួយ​​ប្រជាជនផ្សេងៗ​ទៀត។ ខ្ញុំបាន​ធ្វើ​ការងារ​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​ដូចជាជញ្ជូន​សំណាប និង​ស្ទូងស្រូវ។​ រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៨៤ ខ្ញុំបានស្ម័​គ្រចិត្ដ​ចូល​បម្រើ​កងទ័ព​ខ្មែរក្រហម ដោយសារ​តែមូលហេតុ​ពីរយ៉ាង។...

សៀង ហ៊ុន[1] កើតនៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៣៥ នៅក្នុងភូមិព្រែន ឃុំកំពង់ស្វាយ ស្រុកកំពង់ស្វាយ ខេត្តកំពង់ធំ។ ហ៊ុន មានប្តីឈ្មោះ ប៊ូ ហ៊ន​ ប៉ុន្តែត្រូវបានស្លាប់នៅក្នុងឆ្នាំ១៩៨៣ ដោយសារជំងឺបូសថ្លើម។ សៀង ហ៊ុន មានឪពុកឈ្មោះ​ កែវ សៀង និងម្តាយមានឈ្មោះ អ៊ុច ទូច និងមានបងប្អូនប្រុសស្រី សរុបចំនួន ៨នាក់...

នៅចុងឆ្នាំ១៩៧៥ ខ្មែរក្រហមបានជម្លៀសខ្ញុំចេញពីភូមិទទឹងថ្ងៃ ទៅរស់នៅឃុំកៀនស្វាយ ដើម្បីធ្វើការងារនៅក្នុងកងដឹកជញ្ជូនស្រូវ និងពោត។ ឡេង អឿក[1] ភេទប្រុសអាយុ ៩១ឆ្នាំ បច្ចុប្បន្ននេះរស់នៅភូមិនមោ ឃុំជាងទោង ស្រុកត្រាំកក់ ខេត្តតាកែវ។ មានស្រុកកំណើតនៅក្នុងភូមិទទឹងថ្ងៃ ឃុំជាងទង ស្រុកត្រាំកក់ ខេត្តតាកែវ។ មានឪពុកឈ្មោះ ឡេង ផៃ(ស្លាប់) ម្ដាយឈ្មោះ ជាវ ស៊ីវ(ស្លាប់) ។  ខ្ញុំមានបងប្អូនចំនួន១១នាក់...

អ៊ុំ ទូច ភេទស្រី អាយុ ៥៣ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតនៅភ្នំពេញម្តុំផ្សារស៊ីឡឹប តែទៅរស់នៅភូមិកណ្តឹងធំ ឃុំកណ្តឹង ស្រុកបាទី ខេត្តតាកែវ ក្រោយពីរបបខ្មែរក្រហមដួលរលំទៅ។ ទូច បាន​រៀបការជាមួយ សៅ ស៊ីណេន នៅទីក្រុងភ្នំពេញ តែនៅថ្ងៃទី១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ ពេលដែលខ្មែរក្រហមជម្លៀសប្រជាជនពីទីក្រុងភ្នំពេញ ទូច និង ស៊ីណេន ក៏បែកគ្នារហូត ដោយសារ...

បន្ទាប់ពីរបបខ្មែរក្រហមបានឡើងកាន់អំណាច នៅថ្ងៃទី១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ អ្នកដឹកនាំរបប​នេះ បានកំណត់គោលដៅសម្លាប់ចំពោះទាហាន និងមន្រ្តីរាជការទាំងអស់ក្នុងរបប លន់ នល់ នៅទូទាំងប្រទេស ។ អ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហមម្នាក់បានខិតខំធ្វើការដែលគាត់មិនធ្លាប់ធ្វើពីមុនរហូតរួចផុត​ពីរបបប្រល័យពូជសាសន៍ខ្មែរក្រហម។ ខាងក្រោមនេះជាខ្សែជីវិត របស់ទាហាន លន់ នល់ ដែលនៅមានជីវិត៖ ប៉ុន វិន[1] ភេទប្រុស អាយុ៥៥ឆ្នាំ(២០០២) និងរស់នៅភូមិប្រឡាយ ឃុំបឹងខ្យាង ស្រុក​កណ្តាល​ស្ទឹង ខេត្តកណ្តាល។...

កុប ហាលីម ជាឈ្មោះចូលបម្រើកងទ័ពនៅឃុំដារ ស្រុកមេមត់ ដែលបានហ្វឹកហាត់យុទ្ធសាស្ត្រសង្គ្រាម និងទ្រឹស្តីនយោបាយ។ ចំណែក ឈ្មោះ ឈឿន ត្រូវបានប្តូរក្នុងឆ្នាំ១៩៧៨ ពេលទ័ពមជ្ឈិមរកសម្លាប់។ មជ្ឈិមបានបញ្ចូលភូមិភាគបូព៌ាទៅក្នុងប្រទេសវៀតណាម ហើយបានប្រដូចប្រជាជនកម្ពុជា ១លានកន្លះ របស់ភូមិភាគនេះថា ជាសត្រូវវៀតណាមថែមទៀត។ នៅថ្ងៃទី១០ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៧៨ វិទ្យុក្រុងភ្នំពេញបានអំពាវនាវ “ឲ្យធ្វើការសម្អាតក្នុងជួរកងទ័ពរបស់យើង បក្សរបស់យើង និងក្នុងចំណោមប្រជាជន”[1]។ នៅក្នុងឆ្នាំដដែល បងទីមួយឈ្មោះ...

ឯកសារចម្លើយសារភាពសរសេរដោយដៃចំនួន៣៦ទំព័រ ជារបស់ គឹម ថាំ ​ មុនអង្គការចាប់ខ្លួន ​ជា​ សមាជិកក្នុងអង្គភាពយោធា វរតូច៣៣២ វរធំ៣៣ កងពលលេខ៧០៣ ​។ ​​តាមរយៈចម្លើយសារភាពនៅក្នុងឯកសារនេះ (J00​៤៣០)[1] ​បង្ហាញអំពីសកម្មភាព ឈ្មោះ ថាំ ចូលបម្រើ​ក្នុងជួរបដិវត្តន៍ដែលទទួលផែនការពីឈ្មោះ ដាក វិន ដែលជាជនជាតិវៀតណាម មានតួនាទីជាមេទ័ព ​។ ក្នុងការធ្វើបដិវត្តន៍នេះ ថាំ...

ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៦ ម្ដាយរបស់តុល ត្រូវបានខ្មែរក្រហមបង្ខំឲ្យធ្វើការយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ និងមិនផ្ដល់អាហារឲ្យហូបគ្រប់គ្រាន់ រហូតធ្វើឲ្យម្ដាយរបស់ តុល ដួលស្លាប់ក្នុងអំឡុងពេលធ្វើកំពុងជីកប្រឡាយ។ ប៉ូ តុល បានរៀបរាប់ពីរឿងរ៉ាវដូចខាងក្រោម៖ ប៉ូ តុល ​ភេទប្រុស​ អាយុ៦០ឆ្នាំ សព្វថ្ងៃមានមុខរបរធ្វើចម្ការ ។ តុល មានស្រុកកំណើតនៅភូមិតាម៉ាន់ ឃុំគងជ័យ ស្រុកជើងព្រៃ ខេត្តកំពង់ចាម។​ ប​ច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិក្រពើពីរលើ ឃុំក្រពើពីរ ស្រុកវាលវែង ខេត្តពោធិ៍សាត់។...

ខ្ញុំឈ្មោះ នួន  អ៊ាម[1] និងមានឈ្មោះបដិវត្តន៍ គុន អាយុ២៣ឆ្នាំ(១៩៧៧) មិនទាន់មានគ្រួសារទេ។ ខ្ញុំមានស្រុកកំណើតនៅភូមិកំពង់តាបែន សង្កាត់ឈើទាល ស្រុកសណ្ដាន់ តំបន់៤៣ ភូមិភាគកណ្ដាល ដែលទើបតែបង្កើតនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៧៧[2]។ ភូមិភាគកណ្ដាលបង្កើតនៅត្រង់អតីតភូមិភាគឧត្ដរ(៣០៣) រួមមានខេត្តកំពង់ធំទាំងមូល ផ្នែកខាងស្ដាំទន្លេមេគង្គនៃខេត្តកំពង់ចាម និងស្រុកមួយក្នុងខេត្តក្រចេះ(ស្រុកព្រែកប្រសប់) និង ចែកចេញជា៣តំបន់រួមមានតំបន់ ៤១,៤២ និង តំបន់៤៣។​[3] ខ្ញុំរស់នៅជាមួយឪពុកម្ដាយរហូតដល់ឆ្នាំ១៩៦៤ ទើបពួកគាត់បញ្ជូនខ្ញុំទៅរៀននៅសាលាបឋមសិក្សា បំពេញវិជ្ជាកំពង់តាបែន...

“កាលហ្នុង ភ្នំពេញ​ស្ងាត់ឈឹង។ កន្លែងណាមានមនុស្ស​នៅ មានតែកន្លែងនឹង។ កន្លែងណាគ្មាន គ្មានទេ។ ភ្លើង​តចោលតាម​ផ្លូវធំៗ។ កន្លែងណាគ្មាន​មនុស្ស​នៅងងឹត​សូន្យហ្មង។ មនុស្សនៅដោយ​កន្លែង។”[1] សូ គឹមយ៉ន ហៅរ៉េន អតីតយុវជន​ក្នុង​អង្គភាពពាណិជ្ជកម្ម​ខ្មែរក្រហម[2] បានចែករំលែក​យ៉ាង​ដូច្នេះ។ ខុស​ប្លែកពី​ប្រជាជន​កម្ពុជា​ទូទៅ ជីវិត​ស្ថិត​ក្រោម​របប​ខ្មែរក្រហម ពុំ​បាន​ប្រឈមជាមួយនឹង​ទុក្ខ​លំបាក​នោះទេ។ កត្តានេះ​ហើយ បាន​ញ៉ាំងឲ្យ​ រ៉េន ភ្ញាក់​ផ្អើល​​ក្រោយពីត្រលប់​ទៅស្រុកកំណើតវិញ​ក្រោយ​របបខ្មែរក្រហមដួល​រលំ និង​បាន​ដឹងពីអំពើ​ឃោរឃៅដែល​ខ្មែរក្រហមបាន​ប្រព្រឹត្ត​លើ​ប្រជាជន​នៅក្នុង​ភូមិ​ស្រុករបស់​ខ្លួន។ សូ គឹមយ៉ន ហៅ...

អាត្មាឈ្មោះ អ៊ុន សន[1] កើតនៅឆ្នាំ១៩៤៣ នៅភូមិកំពង់អំពិល ឃុំកំពង់អំពិល ស្រុករំដួល ខេត្តស្វាយរៀង។ អាត្មាបួសចូលបួសលើកទី១នៅពេលសម្តេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ ឡើងសោយរាជ្យ ហើយបួសលើកទី២នៅខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០០១។ សព្វថ្ងៃអាត្មាគង់នៅវត្តកំពង់អំពិល។ អាតា្ម មានឪពុកឈ្មោះ អ៊ុក វណ្ណ និងម្តាយឈ្មោះ ឌើម សឹម។ ឪពុកម្តាយអាត្មាស្លាប់អស់ហើយ។ អាត្មាមានបងប្អូនបង្កើតចំនួន៤នាក់ គឺប្រុស៣នាក់​...

អង្គការបានបញ្ជូន ព្រឿង ឲ្យទៅធ្វើជាពេទ្យយោធាតំបន់២៤ ដោយសារតែគាត់គ្មានឪពុកម្ដាយ និងបងប្អូនរងចាំនៅស្រុកកំណើត។ ព្រឿង បានចូលរួមជាមួយកម្លាំងខ្មែរក្រហមនៅក្នុងព្រៃរហូតដល់ទទួលបានជ័យជម្នះ។ នៅពេលទទួលបានជោគជ័យ ឆ្នាំ១៩៧៥ ព្រឿង មិនបានឡើងតួនាទី និងរស់នៅសុខស្រួលនោះទេ។ អង្គការបានប្រើ ព្រឿង ឲ្យធ្វើការងារធ្ងន់ៗ និងមិនមានអាហារហូបគ្រប់គ្រាន់។ លើសពីនេះទៀត ព្រឿង ស្ទើរតែមិនរួចជីវិត នៅពេលដែលអង្គការធ្វើបន្សុទ្ធកម្មទៅលើភូមិភាគបូព៌ា។ នៅពេលមានសង្គ្រាមជាមួយវៀតណាម ព្រឿង បានធ្លាក់ខ្លួនពិការ ដោយសារតែត្រូវគ្រាប់កាំភ្លើង នៅសមរភូមិកោះស្កូ។...

ឯកសារលេខ J០០១០១[1] ដែលផ្នែកក្របមុខបានបង្ហាញពីឈ្មោះ ខែម ហ៊ួត[2] មាននាទីជាមេពួក ផ្នែកវាស់ស្ទង់ មន្ទីរ វ-៦៦ និង បានចូលក្នុងបក្ស សេ-អ៊ី-អា[3] នៅខែសីហា ឆ្នាំ១៩៧៦។ ជនសង្ស័យជាច្រើនក្នុងរបបខ្មែរក្រហម ត្រូវអង្គការចោទប្រកាន់ថា បក្ខពួក សេ-អ៊ី-អា ជាខ្មាំង និងត្រូវចាប់យកទៅសម្លាប់ជាបន្តបន្ទាប់។ ទំព័របន្ទាប់នៃឯកសារគឺឃើញសរសេរសេចក្ដីរាយការណ៍ជូនអង្គការអំពីប្រវត្តិផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ ខែម ហ៊ួត និងក្រុមគ្រួសារ សកម្មភាពចូលបដិវត្តន៍...

គ្រូពេទ្យនៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម ភាគច្រើនមិនមានជំនាញច្បាស់លាស់ទេ។ នៅអំឡុងពេលនោះមានវេជ្ជបណ្ឌិតបង្រៀនជំនាញពេទ្យដែរ ប៉ុន្តែការរៀននោះមានរយៈពេលត្រឹមតែ៣-៦ខែប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះហើយចំណេះដឹងដែលទទួល មិនបានច្បាស់លាស់នោះទេ។ ជាក់ស្ដែង យ៉ន[1] បាននិយាយថា៖ «ចេះស្អី មានទាន់បានរៀនសូត្រ ទើបតែចូលទៅធ្វើមិនទាន់បាន១ឆ្នាំស្រួលបួលផង» ។ ឯក យ៉ន ភេទស្រី អាយុ៤២ឆ្នាំ (២០០៤) មានទីលំនៅ នៅភូមិពោធិ៍តាម៉ុក ឃុំអង្គប្រាសាទ ស្រុកគិរីវង់ ខេត្តតាកែវ។ ឪពុកឈ្មោះ ឯក...

ដើមឆ្នាំ១៩៧៧ សន ត្រូវបានអង្គការបញ្ជូនចេញពីខេត្តតាកែវ ដោយធ្វើដំណើរតាមរថភ្លើងឆ្ពោះទៅកាន់ខេត្តបាត់ដំបង។ សន មានតួនាទីជាអ្នកយាម និងចាំការពារភ្ញៀវជនជាតិចិន និងជនជាតិកូរ៉េ ដែលបានស្នាក់នៅក្នុងខេត្តបាត់ដំបង។ ឈ្មោះ វង់ សន ភេទប្រុស អាយុ៦៣ឆ្នាំ[1]។ មានមុខរបរជាអ្នកប៉ះកង់ម៉ូតូ និងធ្វើស្រែចម្ការ។ សន មានស្រុកកំណើតនៅក្នុងភូមិពន្លៃ ឃុំពន្លៃ ​ស្រុកព្រៃកប្បាស ខេត្តតាកែវ​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​។ បច្ចុប្បន្ន រស់នៅក្នុងភូមិកណ្ដាល ​ឃុំអូររំដួល ស្រុកភ្នំព្រឹក្ស...

ប្រជាជននៅតាមទីក្រុង និងទីប្រជុំជនភាគច្រើនជឿជាក់ថា ខ្លួននឹងរស់នៅប្រកបដោយសុខសន្ដិភាព ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់មេដឹកនាំថ្មីរបស់ខ្លួន ហើយប្រជាជនគ្រប់រូបនឹងពួតដៃគ្នាធ្វើការដើម្បីបង្រួបបង្រួមជាតិ។ ផ្ទុយទៅវិញពីរឬបីម៉ោងបន្ទាប់ពីកាន់កាប់បានទីក្រុងភ្នំពេញ កងទ័ពខ្មែរក្រហមបានចាប់ផ្ដើមបាញ់រះទៅលើអាកាសជាសញ្ញាបង្ខំឲ្យប្រជាជនចាកចេញពីស្រុកកំណើត។ ប្រជាជនត្រូវបានជូនដំណឹង ជាទូទៅតាមរយៈស្នូរកាំភ្លើង ថាខ្លួនត្រូវតែចាកចេញពីផ្ទះសម្បែងរបស់ខ្លួនភ្លាមៗ[1]។ ខាងក្រោមនេះជាសាច់រឿង៖ ឈ្មោះ មុំ ឆក[2] អាយុ៨២ឆ្នាំ ភេទស្រី ទីកន្លែងកំណើតនៅភូមិសាទុំ ឃុំជាំក្រវៀន ស្រុកមេមត់ ខេត្តកំពង់ចាម។ បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិក្រវៀនធំ ឃុំជាំក្រវៀន ស្រុកមេមត់ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ។ ឆក...

នៅសម័យខ្មែរក្រហម មានជនជាតិចិន មករស់នៅ និងធ្វើការនៅម្តុំស្ពានថ្មថ្មី (ជិតផ្សារបឹងឈូក) និងនៅម្តុំសួនច្បារមហាទេព (សេះស) ស្ថិតនៅក្នុងភូមិមហាទេព ក្រុងបាត់ដំបង។ ខ្មែរក្រហមបានប្រាប់ សន ដែលជាអ្នកយាមល្បាតថា ជនជាតិចិនទាំងនោះ គឺជាអ្នកការទូតចិន មកពីរដ្ឋធានីប៉េកាំង សាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន។ ក្រៅពីជនជាតិចិន សន ក៏ឃើញមានជនជាតិកូរ៉េ មកពីសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតប្រជាធិបតេយ្យកូរ៉េផងដែរ។ វ៉ង់ សន[1] ភេទប្រុស មានអាយុ ៤៩ឆ្នាំ...

ខ្ញុំឈ្មោះ ថាច់ ហឿង[1] ភេទប្រុស អាយុ ៥៧ឆ្នាំ ឪពុកឈ្មោះថាច់ ខក (ស្លាប់)ម្ដាយឈ្មោះ ញ៉ង ភី មានបងប្អូន ៨នាក់ ស្រី២ ខ្ញុំជាកូនចម្បងក្នុងគ្រួសារ។ ខ្ញុំមានស្រុកកំណើតនៅភូមិកោះព្នៅ ឃុំអូរស្វាយ ស្រុកថាឡាបរិវ៉ាត ខេត្តស្ទឹងត្រែង បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិអូរស្វាយ ឃុំអូរស្វាយ ស្រុកបុរីអូរស្វាយសែនជ័យ ខេត្តស្ទឹងត្រែង។ ខ្ញុំបានរៀបការនៅឆ្នាំ ១៩៩០...

នេះជាដើម”ប្រមាត់មនុស្ស” ប្រើជាឱសថព្យាបាល រោគគ្រុនចាញ់ ផ្តាសាយធំ រលាកផ្លូវដង្ហើម និងជំនួយ ក្រពះ ពោះវៀន។ វិធីប្រើប្រាស់៖ យកទាំងមែកទាំងស្លឹកស្ងួត១ក្តាប់ ស្ងោរទឹក១លីត្រ ពិសាមុនអាហារ ២ដង ក្នុង១ថ្ងៃ ម្តងពិសាមួយកែវ សម្រាប់ព្យាបាល ផ្តាសាយធំ ឈឺក រលាកផ្លូវដង្ហើម គ្រុនចាញ់ ឈឺក្បាល ក្តៅខ្លួនជាដើម។ យកទាំងមែកទាំងស្លឹកស្ងួត ៩ក្រាម ដាំទឹកពិសាពេញមួយថ្ងៃ...

    ខ្ញុំឈ្មោះ អ៊ុន សំអឿន[1] ភេទប្រុស អាយុ៣១ឆ្នាំ មានប្រពន្ធឈ្មោះ ឆាយ វឿន បច្ចុប្បន្ននៅចម្ការកៅស៊ូតាប៉ាវ។ ខ្ញុំមានស្រុកកំណើតនៅភូមិស៊ីកា ឃុំស្វាយអង្គ ស្រុកស្វាយរៀង តំបន់២៣ ភូមិភាគបូព៌ា។ កាលនៅពីតូច ខ្ញុំបានចូលសិក្សារៀនសូត្រដំបូង នៅអាយុ១២ឆ្នាំ និង បានឈប់រៀននៅអាយុ១៩ឆ្នាំ ត្រឹមថ្នាក់ទី៦ ក្នុងសាលាបឋមសិក្សាឈូកមាស និង អនុវិទ្យាល័យស្វាយជ្រុំ។...

លោក គង់ ឆៃណា ជាអ្នកភូមិអូររុន បាននិយាយថាបញ្ហាប្រឈមធំៗរបស់អ្នកភូមិគឺបញ្ហាសុខភាព ដោយសារតែផ្លូវ នៅពេលម៉ូតូឡានបើកឆ្លងកាត់ធ្វើឲ្យមានធូលីដីបក់មករកផ្ទះរបស់អ្នករស់នៅក្នុងភូមិទាំងអស់គ្នា។ មួយវិញទៀតអ្នកភូមិក៏មិនសូវយល់ដឹងពីបញ្ហាអនាម័យ ទើបធ្វើឲ្យអ្នកភូមិខ្លះមានជំងឺរាករូស។ ចំពោះដំណាំដាំដុះនៅភូមិឆ្នាំនេះលក់មិនបានថ្លៃដូចឆ្នាំមុនៗទេ។ បើការនេសាទវិញក៏រកមិនបានដូចមុនដែរព្រោះតែត្រីមិនមានច្រើនដូចមុន ហើយអ្នកនេសាទដោយល្មើសច្បាប់ក៏មានច្រើនទៀត។ សម្រាប់កុមារនៅក្នុងភូមិវិញមានប្រហែល២០ភាគរយដែរមិនបានចូលសាលារៀន មិនមែនឪពុកម្ដាយមិនចង់ឲ្យកូនៗទៅរៀនទេ ប៉ុន្តែមកពីកត្តាខ្វះខាតទើបយកកូនទៅធ្វើការជាមួយ ពេលខ្លះគាត់យកទៅនេសាទត្រីនៅកោះ ពេលខ្លះទៀតឪពុកម្ដាយក៏យកកូនទៅធ្វើការនៅឯក្រុមហ៊ុនចម្ការចេកជាមួយក៏មានដែរ។ ក្រៅពីនេះឪពុកម្ដាយរបស់កុមារបញ្ចូនកូនទៅរៀនបានគ្រប់គ្រាន់ជាធម្មតា។ សម្រាប់សម្ភារសិក្សានៅក្នុងភូមិវិញក៏មានមិនគ្រប់គ្រាន់ដែរ។ ខ្ញុំចង់ឲ្យមានការបង្រៀននូវមុខជំនាញបំណិនជីវិតដែលសិស្សបានអនុវត្តផ្ទាល់ ទើបសិស្សានុសិស្សអាចចាប់បានលឿនជាងទ្រឹស្ដី។ ចំណែកឯយុវជនដែលបានរៀនចប់ថ្នាក់ទី១២ ភាគច្រើន មិនបានទៅបន្តការសិក្សាទៀតទេ។ មានតិចតួចណាស់ដែលបានបន្តការសិក្សាដល់សាកលវិទ្យាល័យ។...

ខ្ញុំបាទឈ្មោះ អឿ បេន[1] អាយុ៧៤ឆ្នាំ រស់នៅភូមិបញ្ញើជី ឃុំត្បូងក្រពើ ស្រុកស្ទឹងសែន ខេត្តកំពង់ធំ។ ខ្ញុំរៀបការប្រពន្ធឈ្មោះ តឹក គឹមយី  និងមានកូនចំនួន៤នាក់។ ឪពុកខ្ញុំឈ្មោះ អឿ ប៊ុត និងម្ដាយឈ្មោះ ខែក ឡេង និងមានបងប្អូន៦នាក់  ខ្ញុំជាកូនទី៣នៅក្នុងគ្រួសារ។ បងទី១ឈ្មោះ អឿ អេង បងស្រីទី២ឈ្មោះ អឿ...

ខ្ញុំឈ្មោះ ជ្រី វណ្ណា[1] ភេទស្រី អាយុ៦៥ឆ្នាំ។ សព្វថ្ងៃ​ខ្ញុំរស់នៅ ភូមិបាក់នឹម ឃុំច្រេស ស្រុកជុំគិរី ខេត្តកំពត។ ខ្ញុំមានទីកន្លែងកំណើតស្ថិតនៅ ភូមិឈើទាលជ្រុំ ឃុំត្រមែង ស្រុកឈូក ខេត្តកំពត។ ឪពុករបស់ខ្ញុំឈ្មោះ មៃ (ស្លាប់) ម្តាយឈ្មោះ សៅ ណង (ស្លាប់)។ ខ្ញុំមានបងប្អូនបង្កើតចំនួន ៧នាក់។ ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ ១៩៧០...

លឿន​ សឿន[1]​ ភេទ​ស្រី​​ អាយុ​២០ឆ្នាំ​ មាន​ស្រុក​កំណើត​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​រកា​ក្រោម​ ឃុំ​ខ្ពប ស្រុក​២០ តំបន់​២៥​។ សឿន បាន​និយាយថា៖ «ខ្ញុំ​មាន​ឪពុក​ឈ្មោះ​ លឿង​ ឡុង​ និង​ម្ដាយ​ឈ្មោះ​ ចៀប​ តូច​ ដែល​មាន​មុខ​របរ​ជា​កសិករ​។ ក្នុង​វ័យ​៩​ឆ្នាំ​ ឪពុក​ម្ដាយ​របស់​ខ្ញុំ​បាន​យក​ខ្ញុំ​ទៅ​ចូល​រៀន​នៅ​សាលា​វត្ត​ខ្ពប​ថ្នាក់​ទី​១២​។​ ខ្ញុំ​រៀន​បាន​ត្រឹម​ថ្នាក់​ទី​៩​ ក្នុង​វ័យ​១៣​ឆ្នាំ​ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ឈប់​រៀន​។ បន្ទាប់​មក​ ម្ដាយ​ខ្ញុំ​បាន​យក​ខ្ញុំ​ទៅ​ឲ្យ​ធ្វើ​ការ​ស៊ី​ឈ្នួល​នៅ​ឃុំ​ក្រាំង​យ៉ូវ​ ស្រុក​២០​...

ចាប លឹង[1] ភេទប្រុស អាយុ៦៣ឆ្នាំ មានទីកន្លែងកំណើតនៅភូមិម្សាក្រង ឃុំម្សាក្រង ស្រុកស្ទោង ខេត្តកំពង់ធំ។ បច្ចុប្បន្ន លឹង​ រស់នៅក្នុងភូមិកណ្ដាលក្រោម ឃុំអន្លង់វែង ស្រុកអន្លង់វែង ខេត្ត​ឧត្តរ​មាន​ជ័យ​។ លឹង​ បាន​និយាយថា៖ «កាលពីកុមារភាព ខ្ញុំមិនបានរៀនសូត្រនោះទេ ដោយសារខ្ញុំ​ធំ​ដឹង​ក្ដី​មក​ប្រទេស​​ជាតិ​​កើតមានសង្គ្រាមតែ​ម្ដង​។ ខ្ញុំ​មាន​ឪពុក​ឈ្មោះ ចាប និង​ម្ដាយឈ្មោះ ណន។ គ្រួសារ​ខ្ញុំ​ប្រកប​មុខ​របរធ្វើស្រែចម្ការ និងឡើងត្នោត។...