អម អ៊ឹម ធ្វើសកម្មភាពបំផុសឲ្យយុទ្ធជនប្រឆាំងនឹងអង្គការបដិវត្តន៍
ឯកសារចម្លើយសារភាពសរសេរដោយដៃចំនួន១៦ទំព័រ ជារបស់ អម អ៊ីម មុនអង្គការចាប់ខ្លួន មានតួនាទីជាប្រធានកងអនុសេនាតូច។ តាមរយៈចម្លើយសារភាពនៅក្នុងឯកសារ (J00០៨២) បង្ហាញអំពីសកម្មភាពឈ្មោះ អ៊ីម និងបក្ខពួកចំនួន២៥នាក់ ចូលធ្វើបដិវត្តន៍ និងបណ្ដុះគំនិតឲ្យយុទ្ធជនប្រឆាំងនឹងអង្គការ តាមការណែនាំពីឈ្មោះ សាមាន ជាអ្នកដឹកនាំ និងបំផុសឲ្យយុទ្ធជនប្រឆាំងនឹងអង្គការបដិវត្តន៍ដើម្បីទទួលសេរីភាពឡើងវិញ។ ឯកសារនេះ បានបង្ហាញអំពីឈ្មោះ អ៊ីម ត្រូវអង្គការចាប់ខ្លួននៅខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៧ ប៉ុន្តែមិនបានបញ្ជាក់ កាលបរិច្ឆេទសម្លាប់នៅថ្ងៃណាទេ។ នៅក្នុងឯកសារនេះ យើងឃើញមានការសារភាព និងចុះហត្ថលេខាពីសាម៉ីខ្លួន នៅថ្ងៃទី១៣ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ១៩៧៧ ។
ខាងក្រោម ជាចម្លើយសារភាពរបស់ អម អ៊ីម
អម អ៊ីម ភេទប្រុស អាយុ២៦ឆ្នាំ ជនជាតិខ្មែរ នៅលីវ មានស្រុកកំណើតនៅភូមិបាប្រិយ៍ សង្កាត់ព្រែកចង្កាន់ ស្រុកស៊ីធរកណ្ដាល ខេត្តព្រៃវែង តំបន់២២ ភូមិភាគបូព៌ា ហើយរស់នៅជាមួយឪពុកម្ដាយ។ មុនដំបូង ក្នុង១៩៦៤ អ៊ីម បានចូលរៀនថ្នាក់ទី១២នៅសាលាវត្ត។ បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់១២ អ៊ីម បានបន្តការសិក្សានៅថ្នាក់ទី១១ នៅសាលាវត្តដដែល។ ដល់ឆ្នាំ១៩៦៧ អ៊ីម ឈប់រៀននៅអាយុ១៧ឆ្នាំ។ ក្រោយមក នៅថ្ងៃទី២៥ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧០ អ៊ីម បានចូលធ្វើកងទ័ពជាមួយវៀតណាម អស់រយៈពេល៨ខែ ក៏ត្រឡប់មកធ្វើទ័ពនៅតំបន់២២វិញ។ នៅអំឡុងឆ្នាំ១៩៧១ អង្គការបានប្ដូរ អ៊ីម មកនៅកងវរតូចលេខ១៤ ភូមិភាគ២០៣ អស់រយៈពេល៤ឆ្នាំ។ លុះឆ្នាំ១៩៧៥ អ៊ីម បានផ្លាស់មកនៅកង១៤៧ នៅភូមិភាគ១០២។ ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៦ អ៊ីម បានទៅនៅអង្គភាព២៣ កងពលលេខ២៩០ សកម្មភាពពេលនោះ សាមាន បានណែនាំ អ៊ីម ឲ្យដើរហើរសេរី និងមិនឲ្យធ្វើការងារអ្វីទេ។ ម្យ៉ាងទៀត ថែមទាំងបំផុសរឿងធ្វើបដិវត្តន៍ដោយបង្ហាញអំពីសង្គមនិយម «ហូបបាយវាល់ចាន និងអង្ករវាល់កំប៉ុង» ព្រមទាំងឲ្យយុទ្ធជនដើរលួចរបស់របរខុសពីក្របខ័ណ្ឌបដិវត្តន៍ និងអប់រំកូនចៅជំនាន់ក្រោយឲ្យឈប់ទៅធ្វើការទៀត។ នៅខែកុម្ភៈ សាមាន បានលើកឡើងថា មានតែការធ្វើសកម្មភាពប្រឆាំងបដិវត្តន៍ទេ ទើបទទួលបានសេរីភាពឡើងវិញ យើងសង្ឃឹមថា មានភាពសម្បូរសប្បាយ ការហូបចុកគ្រប់គ្រាន់ និងមិនមានការត្រួតត្រាពីបុគ្គលណាម្នាក់ឡើយ។ នៅខែកក្កដា ឆ្នាំ១៩៧៦ សាមាន បានអប់រំដល់ប្រជាជនទាំងអស់ មិនឲ្យជឿលើអង្គការតទៅទៀត ត្រូវនាំគ្នាស្អប់កម្មាភិបាលណាដែលមានវិន័យតឹងរ៉ឹង និងក្រឹត្យក្រមយ៉ាងខ្លាំង។ ជាពិសេស រាល់ផែនការរបស់អង្គការដែលដាក់ឲ្យអនុវត្តន៍ គឺយើងទាំងអស់គ្នា ត្រូវបង្កើតឲ្យមានជាទំនាស់នៅក្នុងអង្គភាព ដើម្បីបំបែកបំបាក់សាមគ្គីភាព អូសទាញសតិអារម្មណ៍ និងមានគោលជំហរប្រឆាំងនឹងអង្គការបដិវត្តន៍។ នៅខែសីហា ឆ្នាំ១៩៧៦ សាមាន បានអប់រំ អ៊ីម ឲ្យគោរពតាមការណែនាំរបស់ខ្លួន ដោយបំផុសពីការផ្ដល់ប្រាក់ខែ និងមុខតំណែងធំមួយដល់ អ៊ីម។ សាមាន បានណែនាំ អ៊ីម ថាអំឡុងពេលធ្វើសកម្មភាពអ្វីមួយត្រូវចេះប្រុងប្រយ័ត្ន និងរក្សាការសម្ងាត់កុំឲ្យមានការបែកធ្លាយចេញទៅខាងក្រៅ។ បើចង់រស់បានយូរត្រូវចេះលាក់ការ អំពីសាវតារខ្លួនឲ្យបានល្អជាមុន ព្រោះថាដល់ដំណាក់កាលស្លាប់រស់ សូម្បីមិត្តជិតស្និតក៏អាចក្លាយជាសត្រូវបានដែរ ហេតុនេះហើយទើបលេចឡើងពាក្យនូវស្លោកមួយឃ្លាថា “លាក់ការខ្ពស់រស់បានយូរ”។[1] ពេលនោះ ដោយសារតែខ្វះទំនុកចិត្ត អ៊ីម និងបក្ខពួក មិនទាន់ធ្វើសកម្មភាពប្រឆាំងនឹងបដិវត្តន៍នៅឡើយ។ ចូលមកដល់ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧៦ សាមាន ប្រមូលបក្ខពួកចំនួន២៥នាក់ ដើម្បីប្រជុំដាក់ផែនការ ដោយលើកយកគោលបំណងចំនួន៥ មកបង្ហាញ ទី១) ត្រូវត្រៀមខ្លួនក្នុងការកម្ទេចបដិវត្តន៍នាថ្ងៃខាងមុខ។ ទី២) អ្នកទាំងអស់គ្នាត្រូវបំផុស ដល់មហាជនថានឹងផ្ដល់ជូននូវសេរីភាពេញលេញ។ ទី៣) បំផុសឲ្យយុទ្ធជនទាំងអស់ឈប់ទៅធ្វើការ បើទទួលរបបអាហារមិនគ្រប់គ្រាន់។ ទី៤) ទាមទារឲ្យអង្គការបើកអង្ករឲ្យខ្លួនដោយសេរី និងទី៥) ត្រៀមចាំវាយបំផ្លាញរថយន្ដរបស់រដ្ឋ ដើម្បីប្រមូលយកសម្ភារដែលមានតម្លៃមកធ្វើជារបស់ផ្ទាល់ខ្លួន។ ក្រោយប្រជុំចប់ សាមាន បានសួរទៅកាន់អ្នកទាំង២៥នាក់ថា តើមាននរណាមានយោបល់អ្វីអំពីការដាក់ផែនការនេះដែរឬទេ? តើអ្នកទាំងអស់គ្នាអាចអនុវត្តបាន ឬមិនបាន? ខណៈពេលនោះ សមាជិកក្នុងក្រុមទាំងអស់បានឆ្លើយព្រមគ្នាថា យើងទាំងអស់គ្នាមិនទាន់ហ៊ាន សម្រេចទេ ព្រោះត្រូវជួបឧបសគ្គច្រើនណាស់ដែលបង្អាក់ដល់ការអនុវត្តសកម្មភាព ក្នុងការធ្វើសកម្មភាពប្រឆាំងបដិវត្តន៍នេះ។
សាមន និងអ៊ីម រួមទាំងបក្ខពួកបានអនុវត្តសកម្មភាព
នៅខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧៦ អ៊ីម រួមជាមួយមនុស្សបីនាក់ទៀត បានពិភាក្សាគ្នាហើយធ្វើសកម្មភាពដើរលួចអង្ករ និងពោត ដែលអង្គការទុកយកមកចែកដល់បក្ខពួករបស់ខ្លួន។ បក្ខពួកទាំងនេះថែមទាំងនាំគ្នាបំផុសឲ្យយុទ្ធជនក្នុងអង្គភាព ឈប់ទៅធ្វើការទៀត ដោយលើកហេតុថា អង្គការមិនបើកអង្ករឲ្យ យើងខំបញ្ចេញកម្លាំងពលកម្មនាំតែហត់នោះទេ។ ក្នុងពេលនោះ សាមាន ផ្ដល់សិទ្ធិ និងសេរីភាពដល់ក្រុមយុទ្ធជនទាំងអស់ដើរលួចរបស់របរក្នុងអង្គភាព ដូចជា ចេក ដំឡូង តាមចិត្តដែលខ្លួនចង់បាន។ នៅពេលដែលអង្គការតាមទាន់ យុទ្ធជនទាំងអស់ត្រូវឆ្លើយថា ខ្លួនមានការអត់ឃ្លានជាខ្លាំង ព្រោះអង្គការមិនបើកអង្ករឲ្យគ្រប់គ្រាន់ ហើយចាប់បង្ខំឲ្យធ្វើការលើសកម្លាំងពលកម្មទៀត។ សាមាន បន្តទៀតថា បើមានកូនចៅ សូមកុំឲ្យចូលធ្វើកងទ័ពឲ្យសោះ នាំតែពិបាកខ្លួនទេ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ថែមទាំងបំបិទសិទ្ធិសេរីភាពគ្រប់បែបយ៉ាងទាំងអស់។ ហេតុផលទាំងអស់នេះហើយ បានជាយុទ្ធជនទាំងអស់នាំគ្នា ឈប់ជឿ និងឈប់ស្ដាប់ ហើយរួមគ្នាធ្វើសកម្មភាពប្រឆាំងនឹងអង្គការបដិវត្តន៍។[2] នៅខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៦ អ៊ីម និងបក្ខពួកចំនួនបីនាក់ដដែល បានបំផុសឲ្យយុទ្ធជន នៅក្នុងអង្គភាពរបស់ខ្លួន ចូលទៅលួចអង្ករ និងអំបិល ដែលអង្គការកំណត់បើកឲ្យជារៀងរាល់ខែនោះ។ ម្យ៉ាងទៀត ដើម្បីឲ្យយុទ្ធជនមានសេរីភាព និងបាត់បង់ជំនឿលើអង្គការបដិវត្តន៍តទៅទៀត។ ក្នុងពេលនោះ អ៊ីម បានលួចដំឡូងរបស់អង្គភាព និងវាយបំបែកឆ្នាំងបាយរបស់អង្គការឲ្យបែកឆ្នាំងមួយ។ បន្ទាប់មក អ៊ីម បានអប់រំដល់យុទ្ធជនឲ្យនាំគ្នាលួចរត់ទៅផ្ទះ នឹងប្រឆាំងរាល់គ្រប់ផែនការទាំងអស់ដែលអង្គការដាក់ចេញឲ្យអនុវត្តន៍។ ក្រោយមក អ៊ីម បានលបលួចឡើងទៅលើផ្ទះរបស់ប្រជាជនចំនួនបីដងនៅកន្លែងបោះទ័ព និងបានលួចយកអំបិលនៅក្នុងអង្គភាពចំនួនមួយគីឡូផងដែរ។ អំឡុងខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៧៦ អ៊ីម និងបក្ខពួកចំនួន៨នាក់ បានលួចចាប់ជ្រូកដែលដាក់រួមក្នុងអង្គភាពនោះ យកមកកាប់ស៊ីផឹកយ៉ាងសប្បាយ ដោយលាក់បាំងមិនឲ្យអង្គការដឹងឡើយ។ សកម្មភាពបន្ទាប់ សាអ៊ីម ក៏បើកដៃឲ្យក្រុមយុទ្ធជនក្នុងអង្គភាព ដើរលួច ពោត អំបិល អង្ករ និងកាច់ពោតប្រជាជននៅក្នុងភូមិចំនួនមួយបាវទៀត។ ពេលនោះ អ៊ីម ដើរហើរដោយសេរី នៅភូមិប្រាសាទ រយៈពេលមួយថ្ងៃ រហូតដល់ពេលយប់ទើបត្រឡប់មកកន្លែងអង្គភាពវិញ។ លុះមកដល់ខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៧ អ៊ីម ត្រូវអង្គការចាប់ខ្លួន និងសួរចម្លើយ៕
ដោយ ជីម សុខគា
[1] ការលាក់ការពីអង្គការ បង្កើតពាក្យស្លោកមួយឃ្លាថា “លាក់ការខ្ពស់រស់បានយូរ”។ https://ams.com.kh/central/detail/250263
[2] មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា, សេចក្តីកត់ហេតុសួរចម្លើយ អម អ៊ីម, ឯកសារ J00០៨២។ សកម្មភាព សាមន និងបក្ខពួក អនុវត្តសកម្មភាពចេញលួច និងបំផុសដល់ក្រុមយុទ្ធជនឲ្យប្រឆាំងនឹងអង្គការ។