ឯកសារចម្លើយសារភាពសរសេរដោយដៃចំនួន១៥ទំព័រ របស់ អ៊ឹម ឈា ហៅ ឈាន មុនអង្គការចាប់ខ្លួនមានតួនាទី អនុលេខា វរសេនាតូច៧០១ វរសេនាធំ លេខ៦០១ កងពលលេខ១៧៤ នៅភូមិភាគកណ្ដាល។ ​​​ តាមរយៈចម្លើយសារភាពនៅក្នុងឯកសារ​ (J00១១០) បង្ហាញអំពីសកម្មភាព ឈ្មោះ ​ឈាន ​ចូលធ្វើបដិវត្តន៍ ​នៅឆ្នាំ១៩៧៣ តាមការណែនាំពីឈ្មោះ ថូ ធ្វើជាប្រធានភូមិខ្សាច់ទប់។ ឈាន រួមជាមួយបក្សពួកចំនួន១៥នាក់ ចូល​ធ្វើបដិវត្តន៍​ និង​បានអប់រំឲ្យយុវជនប្រឆាំងនឹងអង្គការបដិវត្តន៍ ​​​ដោយលើកយកចំណុច៣ ទី១) បំផុស​ឲ្យយុវជន ខ្លាចសមរភូមិ, ទី២) កៀងគរកម្លាំងឲ្យបានច្រើនដើម្បី​ធ្វើបដិវត្តន៍ និងទី៣) កម្ទេចកម្លាំងបដិវត្តន៍តាមរយៈការកាត់ផ្ដាច់ខ្សែត្រៀម។ នៅក្នុងអត្ថបទនេះ ឈាន ត្រូវអង្គការចាប់ខ្លួន ​នៅថ្ងៃទី២៦ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧៧។​ បន្ទាប់មក ​យើងឃើញមាន​ថ្ងៃខែសួរចម្លើយធ្វើឡើងនៅថ្ងៃទី២៥ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧៧។ ខាងក្រោមនេះ ជាការដកស្រង់ចម្លើយសារភាពរបស់ ​អ៊ឹម ឈា ហៅឈាន៖

អ៊ឹម ឈា ហៅ ឈាន ភេទប្រុស អាយុ២៣ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតនៅភូមិខ្សាច់ទប់ ឃុំជ្រោយបន្ទាយ ស្រុកព្រែកប្រសប់ តំបន់៤២ ភូមិភាគកណ្ដាល។ នៅពេលមានអាយុ៧ឆ្នាំ ឈាន បានចូលរៀន​ថ្នាក់ទី១០នៅសាលាបឋមសិក្សានៅវត្តក្រោម​​ ក្នុងស្រុកព្រែកប្រសប់។ បន្ទាប់មកទៀត ឈាន ក៏ឈប់រៀន ហើយត្រឡប់មកធ្វើស្រែជាមួយឪពុកម្ដាយវិញ។ ​ក្រោយមក ឈាន ក៏ធ្វើជាអ្នកកាប់អុសលក់ឲ្យថៅកែ ឡធ្យូងម្នាក់ឈ្មោះ ទ្រី។ លុះចូលមកដល់​ឆ្នាំ១៩៧២ ឈាន ក៏ឈប់​កាប់អុសលក់ ហើយត្រឡប់មកជួយធ្វើស្រែឪពុករបស់ខ្លួនវិញ។ នៅឆ្នាំ១៩៧៣ ឈាន បានចូលធ្វើបដិវត្តន៍ តាមរយៈឈ្មោះ ថូ ធ្វើជាប្រធានភូមិខ្សាច់ទប់។ ដំបូងឡើយ ឈាន មករស់នៅមន្ទីរឃុំជ្រោយ រយៈពេលមួយថ្ងៃ ប៉ុន្តែ​ត្រូវឈ្មោះ ផៃ មានតួនាទីយោធាវរតូចលេខ៤០៦ តំបន់៤២ បញ្ជូនឈាន ឲ្យមកនៅតាមកងវរតូចលេខ៤១០ ក្នុងកងតំបន់៤២ ហើយមានតួនាទីជាយុវជន។ នៅតំបន់៤២នេះ ស្ថិតក្នុងភូមិភាគឧត្ដរ​ ដឹកនាំដោយ កុយ ធួន ហៅធុច ដែលបានគ្រប់គ្រងក្នុងស្រុកមួយនៃខេត្តក្រចេះ គឺស្រុកព្រែកប្រសប់។[1]​ នៅខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៣ ឈាន រួមជាមួយមនុស្ស២នាក់ទៀត ឲ្យធ្វើសេអ៊ីអា ដែលមានឈ្មោះ ផុន និងសៀង ជាអ្នកឧទ្ទេសនាម។ អំឡុងពេលនោះ អ្នកទាំងបីបានចូលរួមក្នុងពិធីជប់លៀង​មួយដោយ ឈាន ​បង្ហាញពីសកម្មភាពចូលធ្វើសេអ៊ីអា រួមមាន៣ចំនុច​ ទី១) បំផុសបំផុលឲ្យយុវជន ខ្លាចសមរភូមិ ហើយនាំគ្នារត់ទៅនៅផ្ទះវិញ។ ទី២) កៀងគរកម្លាំងឲ្យបានច្រើនដើម្បី​ធ្វើបដិវត្តន៍ និងទី៣ វាយកម្ទេចកម្លាំងបដិវត្តន៍តាមរយៈការកាត់ផ្ដាច់ខ្សែត្រៀម។ អ្នកទាំងបីបានធ្វើសកម្មភាព ដេញចាប់គោប្រជាជន ចំនួន២០ក្បាល នៅឃុំទ្រា ក្នុងស្រុកកំពង់សៀម និងបណ្ដេញ​ឲ្យរត់ចូលតំបន់ខ្មាំងតាមចន្លោះខ្សែត្រៀមនៅខេត្តកំពង់ចាម។ ​ពេលនោះ ឈាន និងភាន់ បានបំផុសឲ្យប្រជាជន​នាំគ្នា រត់ចូលទៅកាន់តំបន់ខ្មាំងចំនួន៥គ្រួសារ ហើយបានទៅរស់នៅភូមិពោន ឃុំទ្រាន ក្នុងខេត្តកំពង់ចាម។ នៅចុងឆ្នាំ១៩៧៤ ​បក្សពួករបស់ ឈាន ២នាក់ឈ្មោះ រ៉េន និងសៀង ត្រូវរបួសធ្វើឲ្យពិការ។ ​​​ ចំណែក ម្នាក់ទៀតឈ្មោះ ហង់ ត្រូវបាត់បង់ជីវិត។​​ ក្រោយមក​ ឈាន និងបក្សពួកចំនួន២នាក់ បាននាំគ្នាលួចបាញ់កន្លែងស្នាក់នៅរបស់កម្មាភិបាល នៅក្នុងឃុំកានជ្រៃ បង្កឲ្យមានភាពច្របូកច្របល់ ធ្វើឲ្យ​ប្រជាជនស្លាប់ចំនួន​ម្នាក់ ហើយ​​បំផុសឲ្យប្រជាជនលួចរត់ទៅផ្ទះវិញ អស់ចំនួន៣នាក់ទៀតផង។ នៅខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ អង្គការបានចាត់តាំង​ ឈាន, សែ, ហ៊ាន និងនឿន ទៅលួចបោកគ្រាប់បែក ដើម្បីកម្ទេចឃ្លាំងគ្រាប់ ធ្វើឲ្យខូចខាតអស់ចំនួនមួយឃ្លាំង។ សកម្មភាពបន្តទៀត ឈាន និងបក្សពួកចំនួន៥នាក់ទៀត ដែលជាកម្លាំងសេអ៊ីអាថ្មី ក្រោមការកសាងពីឈ្មោះ ហ៊ាន និងនឿន ​ដែលមានតួនាទី ជាអនុក្រុម សមាជិក និង យុវជន។ អ្នកទាំងបីបានធ្វើសកម្មភាពបង្វក់ឲ្យយុវជនស៊ីផឹក និងអប់រំឲ្យប្រឆាំងនឹងការធ្វើបដិវត្តន៍។ វេលាថ្ងៃមួយ អំឡុងពេលទ័ពកំពុងតែធ្វើស្រែ ក៏ផ្ទុះគ្រាប់​ធ្វើឲ្យមនុស្សម្នាក់បានស្លាប់​​។ ​ នៅខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៧៥ ឈាន ​ចាកចេញពីក្រុងកំពង់ចាម ហើយទៅនៅរោងចក្រ​តម្បាញនៅក្រុងកំពង់ចាមដដែល។ សកម្មពេលនោះ ឈាន និងបក្សពួកចំនួន១១នាក់ បានលួចដោះខ្ចៅខ្យងនៅតាមរោងចក្រម៉ាស៊ីនតម្បាញ ដោយយកទៅទម្លាក់ចោលក្នុងគ្រលុក​អស់មួយចំនួន។ នៅខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៧៥​ ឈាន រួមជាមួយបក្សពួក៧នាក់ បានប្រជុំដាក់ផែនការនៅផ្ទះថ្មមួយកន្លែងខាងលិចនៃរោងចក្រ។ ការប្រជុំបានបង្ហាញអំពីខ្លឹមសារ​​ក្នុងការបំផ្លិចបំផ្លាញ សំណាប និងសន្ទូង។ ក្រោយពេលប្រជុំរួច ឈាន ​ សេង និង នឿន តាមការណែនាំរបស់ សែ ឲ្យយុវជននាំយកស្រូវចំនួន៥០ថាំង ទៅសាបលើដីចំនួនកន្លះហិចតា ធ្វើឲ្យសំណាប​កក់ទាំងដុំៗ ​ ទើបមិនអាចយកមក​ប្រើការបាន។ នៅខែសីហា ឆ្នាំ១៩៧៥ ឈាន ក៏ទៅជីកប្រឡាយ នៅខាងលិចបន្ទាយ សារ៉ីម ក្នុងស្រុកកំពង់សៀម ហើយ​កសាងកម្លាំង​ចំនួន២នាក់ និងបានអប់រំឲ្យប្រឆាំងនឹងអង្គការបដិវត្តន៍។ អ្នកទាំងបីបានធ្វើសកម្មភាព ចេញលួចរបស់របរក្នុងអង្គភាព បង្កើតឲ្យមានភាពច្របូកច្របល់។ នៅខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧៥ ឈាន រួមទាំងបក្សពួក បាននាំគ្នាទៅច្រូតស្រូវ នៅវាលក្រោម ក្នុងស្រុកកំពង់ស្វាយ ហើយបាន​ជាន់​ពន្លិចស្រូវចូលទៅក្នុងភក់ធ្វើឲ្យខូចខាតអស់មួយចំនួនធំ។

នៅខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៦ ឈាន នឿន និងសេង កសាងកម្លាំងសេអ៊ីអា ចំនួន៣នាក់បន្ថែមទៀត បង្ហាញឲ្យឃើញអំពីការធ្វើបដវិត្តន៍ពុំបានទទួលសិទ្ធិសេរីភាព។ បន្ទាប់មក ​អ្នកទាំងបីបានធ្វើសកម្មភាព ​បង្កជាទំនាស់ និងចូលលួចរបស់របរនៅក្នុងអង្គភាព។ ក្នុងឆ្នាំដដែលឈ្មោះ សែ និងគា បានហៅឈាន មកប្រជុំនៅខាងលិចរោងចក្រតម្បាញ​ ដែលមានចម្ងាយប្រហែល៥០ម៉ែត្រពីរោងចក្រ​។ ការប្រជុំផ្ដោតសំខាន់លើខ្លឹមសារ ដោយ​​កម្ទេចកម្លាំងបដិវត្តន៍ណាដែលពិបាកអប់រំ និងបំផ្លិចបំផ្លាញសេដ្ឋកិច្ច ធ្វើឲ្យខ្វះខាត ដើម្បីងាយស្រួលកសាងកម្លាំងសេអ៊ីអា។ នៅខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ១៩៧៦ តាមផែនការរបស់ សែ និងនា បានណែនាំ ឈាន និងបក្សពួក ឲ្យចាប់កម្មាភិបាលម្នាក់​ ឈ្មោះ ធៀម យកទៅសម្លាប់ចោល ដោយសារតែការអប់រំមិនបាន។ ក្រោយមក តាមរយៈឈ្មោះ សែ បញ្ជាឲ្យ ឈាន ជាមួយបក្សពួក ​ធ្វើការ​ឃោសនា​ឲ្យប្រជាជន បង្ក​​ឲ្យមានទំនាស់នៅក្នុងសហករណ៍​។ ពេលនោះ តាមការបញ្ជា ពីសែ បានឲ្យឈាន និងបក្សពួក ទៅបាញ់ឡានរបស់កម្មាភិបាលចំនួន២ដង និងគប់គ្រាប់បែក ដាក់ក្នុងមន្ទីរយោធា នៅសារ៉ីម បណ្ដាលឲ្យមានអ្នករងរបួសចំនួន៥នាក់។ នៅខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៧៦ ​ឈាន រួមជាមួយមនុស្ស២នាក់ទៀត ​​​បានលួចបាញ់នៅតាមភូមិ ធ្វើឲ្យប្រជាជននៅក្នុងអង្គភាព​ផ្អើលឆោឡោយ៉ាងខ្លាំង។ បន្ទាប់មក នៅខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៧៦ ឈាន និងភាន់ រួមជាមួយមនុស្ស៤នាក់​ បានរៀបចំ​ការប្រជុំម្ដងទៀត នៅព្រែកដើមចាន់ ក្នុងស្រុកកំពង់សៀម បង្ហាញអំពីការរៀបចំកម្លាំង ត្រៀមចាំបាញ់ឡានរបស់អង្គការ និងកម្មាភិបាលដែលធ្វើបដិវត្តន៍នៅតាមដងផ្លូវ បុសខ្នុរ និងខ្វាវ។ សកម្មភាពបន្ទាប់ទៀត អ្នកទាំងបីត្រៀមរៀបចំកម្លាំង និងសម្ភារយោធា ដើម្បីអនុវត្តផែនការវាយយកក្រុងកំពង់សោម​។ នៅខែកក្កដា ឆ្នាំ១៩៧៦ ឈាន បានណែនាំឈ្មោះ នី និងយន ដែលជាខ្សែបណ្ដាញចាស់ ឲ្យទៅលួចបាញ់ ​​ក្នុងភូមិក្រឡា នៅស្រុកកំពង់សៀម​ ធ្វើឲ្យប្រជាជនផ្អើលឆោឡោទាំងកណ្ដាលយប់។ ក្រោយមក នៅខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧៦ ឈាន ត្រូវអង្គការបញ្ជូនឲ្យទៅនៅកងច្រូត នៅវាលក្រោម។​ ក្នុងពេលនោះ អ្នកទាំងបីបាន​បោះកន្ទុយបារី ទៅលើគំនរចំបើងនៅក្បែរលានស្រូវ បណ្ដាលឲ្យឆេះចំបើងអស់មួយចំណែកតូច ប៉ុន្តែស្រូវមិនបានឆេះឡើយ ត្រូវអង្គការពន្លត់ភ្លើងទាន់ពេលវេលា។ ​សកម្មភាពលួចដុតបំផ្លាញស្រូវនេះមិនបានសម្រេច ឈាន និងបក្សពួក ក៏នាំគ្នាទៅលួចដុតស្រូវ របស់ខាងកសិកម្ម នៅ​បឹងប្រវែញ ​ក្នុងជំរំនៅ​ភូមិភាគកណ្ដាលអស់មួយកន្លែងទៀត។ នៅខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧៦ ឈាន ភាន់ និងយន រួមគ្នាលួចដុតបំផ្លាញស្រូវ នៅខាងកើតនៃភូមិរលួស ក្នុងស្រុកកំពង់ស្វាយ ឲ្យឆេះអស់ប្រហែល៣០ហិកតា។[2] នៅខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៧៦ ឈាន បានផ្លាស់មកនៅជំរំ ក្បែរភ្នំក្នុងស្រុកកំពង់សៀមវិញ ​​ហើយធ្វើសកម្មភាពជាន់ពន្លិចស្រូវចូលទៅក្នុងទឹកម្ដងទៀត ធ្វើឲ្យខូចខាតអស់មួយចំនួន។ បន្ទាប់មក នៅខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៧ ​ឈាន ជាមួយនិងបក្ស​ពួក បានទៅប្រជុំដាក់ផែនការ​​ ដើម្បីវាយយកក្រុងកំពង់សោម នៅព្រែកដើមចាន់ ក្នុងស្រុកកំពង់សៀម។ ​ពេលនោះ ឈាន និងបក្សពួកខ្លួន​ បានធ្វើសកម្មភាពអប់រំ ខ្សែសេអ៊ីអា នៅក្នុងអង្គភាព ថែមទាំងបំផុសឲ្យប្រជាជនក្នុងអង្គភាពត្រៀមរៀបចំសម្ភារ យោធាផងដែរ។ ​​រហូតដល់ចុងខែកុម្ភៈ និងខែមីនា អង្គការក៏ចាប់ខ្លួន កម្លាំងសេអ៊ីអា សំខាន់ៗនៅក្នុងអង្គភាពអស់មួយចំនួន។ ក្រោយមក​ នៅខែមីនា ឆ្នាំ១៩៧៧ ឈ្មោះ រាប បានបញ្ជូន ឈាន ឲ្យទៅប្រជុំនៅ​វិហារលើភ្នំ រួមជាមួយមនុស្ស៦នាក់ទៀត ​មកប្រជុំដាក់ផែនការ​ ​ដោយ​ត្រៀមយកអាវុធ និងគ្រាប់រំសេវ ​ ដើម្បី​រៀបចំ​កសាងកម្លាំងសេអ៊ីអា។ បន្ទាប់ពី ប្រជុំចប់ រាប ​ក៏បំបែក ឈាន ​ត្រូវអង្គភាព​ បញ្ជូនឲ្យទៅការពារប្រជាជន នៅតាមភូមិ ក្នុងតំបន់៤១ និងតំបន់៤២។ ពេលនោះ ឈាន និងបក្សពួក បានទៅប្រចាំការនៅស៊ូបឹងកេត ថែមទាំងចាប់ចោរព្រៃបានម្នាក់ថែមទៀត​​។ សកម្មភាពពេលនោះ ភាន់ បានប្រគល់កាំភ្លើងឲ្យទៅចោរព្រៃ និងបាញ់សម្លាប់ប្រជាជនអស់ចំនួន៥នាក់​។ នៅមេសា ឆ្នាំ១៩៧៧ ឈាន ត្រូវអង្គការបញ្ជូនទៅនៅសង្កាត់រាយប៉ាយ ក្នុងស្រុកកងមាស តំបន់៤១។ ​ ពេលនោះ ឈាន បានធ្វើសកម្មភាព​បំផុសឲ្យប្រជាជនរត់ចូលទៅក្នុងព្រៃ ដោយសំអាងថា អង្គការ មកពីទិសនីរតី នឹងមកបោសសម្អាត​អ្នកដែលពាក់ព័ន្ធជាមួយនិន្នាការខ្មាំង។ ដូច្នេះហើយ ប្រជាជនទាំងអស់ត្រូវតែរត់ចូលព្រៃ។ ​ ក្រោយពី អប់រំបានរយៈពេល៥ថ្ងៃ​​ ហ៊ីម ​កសាងកម្លាំងប្រជាជននៅក្នុងសហករណ៍បានចំនួន១៥នាក់ ឲ្យរត់​ចូលព្រៃបឹងណើ ​ក្រោមការដឹកនាំពីឈ្មោះ អេន មានតួនាទីជាប្រធានសហករណ៍រាយប៉ាយ និងនាត ជាសមាជិកសហករណ៍រាយប៉ាយដូចគ្នា។ នៅចុងខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៧៧ រាប បានដកឈាន ចេញពីអង្គភាព ឲ្យមកនៅតាមជំរំភ្នំវិញ។​ បន្ទាប់មក រាប ​បានចាត់តាំង​ ឈាន ដឹកនាំឈ្មោះ សេង និងនី ទៅត្រៀមរងចាំបាញ់ឡាន របស់ វ៉ាន់ នៅបុសខ្នុរ។ ចំណែក ភាន់ ភុំ និងអ៊ាន ទៅត្រៀមចាំបាញ់ឡាន​របស់សែ​មានតួនាទីលេខាកងពល១៧៤ ​ធ្វើការនៅ​ តំបន់១០៦ ក្នុងភូមិខ្វាវ នៅខេត្តសៀមរាប ជាតំបន់ស្វយ័ត​ មិនចំណុះឲ្យភូមិភាគណាមួយឡើយ តំបន់នេះបង្កើតឡើងដើម្បីធ្វើទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ជាមួយគណៈកម្មាធិការមជ្ឈឹមបក្ស។[3] នៅខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៧៧ រាប បានឲ្យឈាន រូមជាមួយមនុស្ស១១នាក់ ​​មកប្រជុំដាក់ផែនការចំនួន៤ ទី១)ពង្រឹងការអប់រំ ពេលអង្គការចាប់ខ្លួនកុំសារភាព។ ទី២)រាប បានណែនាំ​ ​រឿងអង្គការបានចាប់​​បក្សពួករបស់ខ្លួន ជាបន្តបន្ទាប់ ដូច្នេះហើយ យើងទាំងអស់គ្នាកុំនៅ​បន្តលាក់ខ្លួន ត្រូវ​អនុវត្តន៍​សកម្មភាពឲ្យច្រើនជាងមុនទៀត។​ ទី៣)ត្រៀមរៀបចំកម្លាំង ដើម្បីអនុវត្តផែនការវាយយកក្រុងកំពង់ចាម នៅខែសីហា និងខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧៧។ ទី៤)លួចចាំបាញ់ឡាន វ៉ាន់ និងសែ ​និងបំផ្ទុះអាវុធ នៅក្រុងកំពង់ចាម ។

នៅខែកក្កដា ឆ្នាំ១៩៧៧ រាប បានចាត់តាំង ឲ្យ ឈាន នាំយកកម្លាំងយុវជនចំនួន៦០នាក់ និងយុវនារីចំនួន៤០នាក់ បញ្ជូនទៅស្ទូងស្រូវនៅស្រុកបាធាយ​។ សកម្មភាពពេលនោះ ឈាន បានបំផុសឲ្យយុវជនយុវនារី បង្កភាពច្របូកច្របល់​អាចឈានដល់ការប្រព្រឹត្តអំពើ​ផ្នែកសីលធម៍។ ចូលមកដល់ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧៧ ​សែ បានបញ្ជាឲ្យ រាប ប្រមូលយកអាវុធ​ទាំងអស់​ជញ្ជូនដាក់ក្នុងឃ្លាំង​ ឲ្យទុកតែ៥ដើមប៉ុណ្ណោះ ក្នុងមួយរវៈតូច។​ ​ ក្រោយមក នៅថ្ងៃទី១៨ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧៧ ឈាន បានត្រឡប់មកពីស្រុកបាធាយវិញ មកដល់ត្រើង ក្នុងស្រុកកំពង់សៀម ​ ស្រាប់តែផ្ទុះគ្រាប់បែក នៅក្រុងកំពង់ចាម។ បន្ទាប់មក ឈាន ​បានជួបជាមួយឈ្មោះ រាប នៅភ្នំប្រុសភ្នំស្រី ក៏ចាត់តាំងឲ្យឈាន រៀបចំកម្លាំង ទៅរើអាវុធ តាមផែនការរបស់ខ្លួន ឲ្យយកអាវុធទៅបំផ្ទុះនៅក្នុងគុក នៅក្រុងកំពងចាម ដើម្បីឲ្យយុវជនបានចេញមកខាងក្រៅ ប៉ុន្តែ​ផែនការត្រូវបរាជ័យ។ រហូតមកដល់ថ្ងៃទី២៦ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧៧ ឈាន ត្រូវអង្គការចាប់ខ្លួន និងសួរចម្លើយនៅថ្ងៃទី២៥ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧៧៕

ដោយ៖ ជីម សុខគា

[1]ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅ ប្រវត្តិសាស្ត្រកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ (១៩៧៥-១៩៧៩) បោះពុម្ពលើកទី២ ដោយមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា ឆ្នាំ២០២០។ បង្ហាញអំពីការបែកចែកតំបន់ក្នុង​ស្រុកព្រែកប្រសប់នៅខេត្តក្រចេះ​​។

[2] មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា, សេចក្តីកំណត់ហេតុសួរចម្លើយរបស់ អ៊ឹម ឈា ហៅឈាន ​ ឯកសារ J០០110 ។ បញ្ជាក់ពីការ លួចដុតបំផ្លាញស្រូវ នៅខាងកើតនៃភូមិរលួស ក្នុងស្រុកកំពង់ស្វាយ ​។

[3] ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅប្រវត្តិសាស្ត្រកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ (១៩៧៥-១៩៧៩) បោះពុម្ពលើកទី២ ដោយមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា ឆ្នាំ២០២០។ បង្ហាញថា តំបន់១០៦ ស្ថិតនៅខេត្តសៀមរាប ជាតំបន់ស្វយ័ត ​បង្កើតឡើងដើម្បីធ្វើទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ជាមួយគណៈកម្មាធិការមជ្ឈឹមបក្ស។