អតីតពេទ្យទាហានរបប លន់ នល់
ហុក ឈួត ត្រូវបានឃុំខ្លួននៅគុកទួលស្លែងក្រោយបញ្ជូនត្រលប់មកពីប្រទេសថៃនៅ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៧៦។ មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាបានសម្ភាសជាមួយឈ្មោះ សាន់ លីមហ៊ូវ ត្រូវជាបងថ្លៃ រស់នៅភូមិបត់ត្រង់ ឃុំសំរោង ស្រុកអូរជ្រៅ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ។ លីមហ៊ូវ បាននិយាយថា ឈួត បានរត់ទៅប្រទេសថៃ ព្រោះខ្លាចខ្មែរក្រហមសម្លាប់ដោយសារខ្លួនធ្លាប់ធ្វើជាពេទ្យទាហានក្នុងរបប លន់ នល់ ខាងក្រោមនេះគឺជាការៀបរាប់របស់ លីមហ៊ូវ ពីប្រវត្តិរបស់ ឈួត[1]៖
ឈួត មានបងប្អូនចំនួនបួននាក់ និងមានឪពុកឈ្មោះ ហុក សាប់ និងម្តាយឈ្មោះ ហ៊ីង សាមួយ។ ម្តាយឪពុករបស់ឈួត បានស្លាប់ក្រោយរបបខ្មែរក្រហម។ ឈួត រៀនបានដល់កម្រិតថ្នាក់វិទ្យាល័យ និងទទួលការបណ្តុះបណ្តាលផ្នែកវិជ្ជាពេទ្យប្រហែលមួយឆ្នាំ នៅស្រុកសិរីសោភ័ណ (បច្ចុប្បន្នក្រុងសិរីសោភ័ណ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ) ។
នៅឆ្នាំ១៩៧៣ ឈួត មានអាយុប្រមាណ២០ឆ្នាំ បានរៀបការជាមួយប្រពន្ធឈ្មោះ សាន់ លីមហៀក។ ក្រោយរៀបការ ឈួត បានចូលបម្រើការងារជាពេទ្យទាហានរបប លន់ នល់។ ការងារជាពេទ្យ ឈួត បានព្យាបាលជំងឺទូទៅនៅភូមិចំការគរ ក្នុងស្រុកសិរីសោភ័ណ ហើយប្រពន្ធប្រកបរបរធ្វើស្រែ។ នៅឆ្នាំ១៩៧៤ ប្រពន្ធរបស់ឈួត សម្រាលបានកូនប្រុសម្នាក់។ គ្រួសាររបស់ឈួត រស់នៅក្នុងជីវភាពមធ្យមប្រកបដោយសុភមង្គល បើទោះបីជាពេលនោះប្រទេសជាតិកំពុងជួបប្រទះសង្រ្គាមស៊ីវិលរវាងយោធាខ្មែរក្រហម និងទាហាន លន់ នល់ នៅតំបន់ខ្លះក៏ដោយ។ នៅពេលខ្លះ ឈួត បានទៅព្យាបាលទាហានរបួសនៅសមរភូមិ ប៉ុន្តែត្រលប់មកស្នាក់នៅផ្ទះវិញ។
នៅថ្ងៃទី១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥ ខ្មែរក្រហមបានឡើងកាន់អំណាចទូទំាងប្រទេស ហើយនៅស្រុកសិរីសោភ័ណ ខ្មែរក្រហមបានបង្ខំឲ្យប្រជាជនទៅរស់នៅក្នុងសហករណ៍ និងធ្វើការនៅការដ្ឋានការងារដែលអង្គការកំណត់។ ស្ថានភាពរស់នៅរបស់ឈួត និងប្រជាជនទាំងអស់បានប្រែប្រួលទាំងស្រុងពីឯកជនភាពទៅជាសមូហភាព ហើយរាល់ទ្រព្យសម្បតិ្ត និងសម្ភារប្រើប្រាស់ទាំងអស់ត្រូវបានប្រមូលទុកក្នុងសហករណ៍សម្រាប់ប្រើប្រាស់រួម។ ប្រពន្ធ និងកូនរបស់ឈួត ត្រូវបានខ្មែរក្រហមឲ្យរស់នៅផ្សេងគ្នា ឈួត ស្ថិតក្នុងកងចល័តបុរសពេញកម្លាំងដែលត្រូវទៅជីក រែកដី និងភ្ជួររាស់ ហើយប្រពន្ធត្រូវទៅស្ទូងស្រូវ ចំណែកកូននៅធ្វើការក្នុងកងកុមារ។ គ្រួសាររបស់ឈួត និងគ្រួសារអតីតមន្រ្តី របប លន់ នល់ ផ្សេងទៀតស្ថិតក្នុងក្រុមប្រជាជនត្រៀម ព្រោះជាប់និន្នាការ។ ឈួត ខិតខំធ្វើការងារតាមការកំណត់របស់កងឈ្លប ដើម្បីកុំឲ្យអង្គការចាប់កំហុស។ កាលនោះអតីតមន្រ្តីរបប លន់ នល់ បានបាត់ខ្លួនជាបន្តបន្ទាប់ ដោយមិនដឹងមូលហេតុ ហើយគ្រួសាររបស់ឈួត ត្រូវរស់នៅស្ថិតក្រោមការឃ្លាំមើល និងធ្វើប្រវត្តិរូប។ ឈួត តែងតែព្រួយបារម្ភពីសុវត្ថិភាពគ្រួសាររបស់ខ្លួន។ ឈួត បានប្រាប់បងថ្លៃថា គាត់ប្រាកដជាត្រូវខ្មែរក្រហមសម្លាប់ចោលនៅថ្ងៃណាមួយ ជាក់ជាមិនខានឡើយ ដូច្នេះដើម្បីគេចពីសេចក្តីស្លាប់ គាត់មានគម្រោងរត់ភៀសខ្លួនទៅប្រទេសថៃនាពេលឆាប់ៗ។
នៅចុងឆ្នាំ១៩៧៦ ពេលបងថ្លៃ កំពុងតែស្ទូងស្រូវ មានប្រជាជនមកប្រាប់ថា ឈួត និងយុវជនប្រហែល២០នាក់ បានរត់ភៀសខ្លួនចូលទឹកដីថៃ។ ឈួត និងជនភៀសខ្លួនបានទៅដល់ប្រទេសថៃ ហើយប្រហែលមួយសប្តាហ៍ក្រោយ បងថ្លៃទទួលដំណឹងថាខ្មែរក្រហមបានស្នើទៅប្រទេសថៃ ឲ្យបញ្ជូនអ្នកភៀសខ្លួនត្រលប់មកកម្ពុជាវិញ។ ឈួត និងជនភៀសខ្លួនក៏ត្រូវបានតម្រួតថៃបញ្ជូនមកកម្ពុជាវិញតាមសំណើរបស់ខ្មែរក្រហម។
យោងតាមឯកសារប្រវត្តិរូបអ្នកទោសជាប់ឃុំឃាំង (លេខសម្គាល់១១) ហុក ឈួត ភេទប្រុស អាយុ២៣ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតនៅតំបន់៥ ខេត្តបាត់ដំបង ត្រូវបានឃាត់ខ្លួន នៅថ្ងៃទី២៧ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៧៦ នៅស្រុកអូរជ្រៅ។ ឈួត ធ្លាប់ជាពលទោល និងជាពេទ្យទាហាន មុនរបបខ្មែរក្រហម ត្រូវបានឃុំខ្លួននៅផ្ទះង, បន្ទប់ធំ៤, បន្ទប់តូច៨។[2] យោងតាមបញ្ជីឈ្មោះជនរងគ្រោះដែលបានកម្ទេចនៅមន្ទីរស-២១ «ឆ្នាំ១៩៧៥-១៩៧៨» រៀបចំដោយមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា នៅទំព័រ១៤៣ លេខរៀង២៤០០ សរសេរថា ហុក ឈួត ត្រូវបានចាប់ខ្លួនថ្ងៃទី២៣ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៧៦ និងកម្ទេចនៅថ្ងៃទី១២ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៧៧[3]។
នៅឆ្នាំ១៩៧៧ ប្រពន្ធ, កូន និងសមាជិកគ្រួសាររបស់ឈួត ត្រូវបានខ្មែរក្រហមជម្លៀសពីភូមិបត់ត្រង់ ស្រុកអូរជ្រៅ ទៅភ្នំលៀប ស្រុកព្រះនេត្រព្រះ។ នៅទីនោះប្រពន្ធ កូន និងគ្រួសាររបស់ឈួត ត្រូវបានខ្មែរក្រហមចាត់ទុកជាជនបញ្ញើក្អែក[4] ត្រូវធ្វើការងារទ្វេដងលើសប្រជាជនដទៃ។ នៅភ្នំលៀប ប្រពន្ធរបស់ឈួត និងបងថ្លៃ ស្ថិតក្នុងកម្លាំងទី១ ជាកម្លាំងស្រួចត្រូវចល័តទៅលើកទំនប់ ជីកប្រឡាយ ស្ទើរគ្មានពេលសម្រាក និងទទួលបានបបររាវពីរពេលក្នុងមួយថ្ងៃ។ កូនប្រុសរបស់ឈួត បានស្លាប់ដោយសារគ្មានអាហារ និងជំងឺ។ ប្រពន្ធរបស់ឈួត និងបងថ្លៃ ស្ទើរតែស្លាប់ដោយសារត្រូវធ្វើការងារហួសកម្លាំង និងហូបអាហារមិនគ្រប់គ្រាន់។ នៅភ្នំលៀប បងថ្លៃរបស់ឈួត បានឃើញប្រជាជនជាច្រើនបានស្លាប់ និងខ្មែរក្រហមនាំទៅសម្លាប់នៅជើងភ្នំលៀប។
ក្រោយរបបខ្មែរក្រហមដួលរលំប្រពន្ធរបស់ឈួត បានទៅរស់នៅជំរំជនភៀសខ្លួន និងទទួលបានសិទ្ធិជ្រកកោនទៅរស់នៅប្រទេសអូស្រ្តាលី។ ចំណែកបងថ្លៃរបស់ឈួត បានត្រលប់មករស់នៅ និងប្រកបរបរជាកសិករ នៅស្រុកកំណើតរហូតដល់សព្វថ្ងៃ៕
អត្ថបទដោយ អេង សុខម៉េង
[1] ឯកសារ BMI 0003, រ៉ា ឆៃរ៉ាន់ សម្ភាសកាលពីថ្ងៃទី ១៩ ខែសីហា ឆ្នាំ២០០៦ ជាមួយ ឈ្មោះ សាន់ លីមហ៊ូវ មានអាយុ ៥២ ឆ្នាំ ភេទស្រី ត្រូវជាបងថ្លៃរបស់ ហុក ឈួត, បទសម្ភាសចំនួន៣៩ទំព័រ, មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា។
[2] ឯកសារ I09706 ប្រវត្តិរូបអ្នកទោសជាប់ឃុំឃាំងរបស់ឈ្មោះ ហុក ឈួត, មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា។
[3] បញ្ជីឈ្មោះជនរងគ្រោះដែលបានកម្ទេចនៅមន្ទីរ ស-២១ «ឆ្នាំ១៩៧៥-១៩៧៨», មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា,
ចូលមើលចុងក្រោយនៅថ្ងៃទី២១ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២៥, តំណភ្ជាប់https://d.dccam.org/Archives/Documents/Confessions/pdf/List_Executed%20S-21%20Prisoners_1975-1978%20_Kh.pdf ។
[4] វចនានុក្រមខ្មែរសម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត, ជនបញ្ញើក្អែក ជាមនុស្សផ្ញើប្រាណ គឺមនុស្សដែលឥតផ្ទះលំនៅ ឥតទ្រព្យធនអ្វីសោះទាំងមុខការរបរអ្វីមួយក៏គ្មានដែរ នៅជ្រករស់ទាំងត្រដរដោយសារគេ។