សកម្មភាពក្បត់អង្គការបដិវត្តន៍របស់អនុក្រុមម៉ាស៊ីនភ្លើងនៅមន្ទីរវ.៦៦
ដកស្រង់ចេញពីចម្លើយសារភាព J០០១១៦[1] តម្កល់នៅមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា
ខុប ខន គឺជាអតីតអនុក្រុម ម៉ាស៊ីនភ្លើងនៅមន្ទីរវ.៦៦។[2] ខុប ខន ត្រូវបានឃាត់ខ្លួននិងបញ្ជូនមកសួរចម្លើយនៅថ្ងៃទី២៥ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៧៧ ដោយត្រូវអង្គការខ្មែរក្រហមចោទថាជាសមាជិក សេ.អ៊ី.អា.។ ខាងក្រោមនេះ គឺជាសម្រង់ព័ត៌មានដោយសង្ខេបអំពីចម្លើយសារភាពរបស់ ខុប ខន រៀបរាប់អំពីសកម្មភាពក្បត់របស់ខ្លួន។
ខុប ខន មានវ័យ១៩ឆ្នាំ និងនៅលីវនៅពេលឃាត់ខ្លួន។ ខុប ខន គឺជាឈ្មោះដើមនិងជាឈ្មោះបដិវត្តន៍របស់គាត់តែម្តង។ គាត់ទទួលភារៈជាអនុក្រុមម៉ាស៊ីនភ្លើងនៅមន្ទីរវ.៦៦។ ខន មានឪពុកឈ្មោះខ កែវ ឈុំ និងម្តាយឈ្មោះ សែម ហ៊ុន ដែលលោកទាំងពីរមានវ័យ៤០ឆ្នាំដូចគ្នា និងប្រកបរបបស៊ីឈ្នួលឲ្យគេ និងគ្មាននិន្នាការនយោបាយអ្វីឡើយ។ ខន គឺជាកូនទោលក្នុងគ្រួសារ។
ខន មានទីលំនៅក្នុងភូមិព្រៃជាប់ ឃុំតាំងសៅ ស្រុកសន្ទុក ខេត្តកំពង់ធំ និងបានចូលរួមបដិវត្តន៍នៅថ្ងៃទី៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ១៩៧៣ តាមរយៈការណែនាំរបស់ឈ្មោះ ឃុំ ដែលមាននាទីជាសមាជិកតាំងសៅ នាពេលនោះ។ នៅពេលចូលបម្រើបដិវត្តន៍ដំបូង ខន ទទួលបាននាទីជា មេពួកនៅក្នុងវរសេនាតូច៤១៣ នៃកងពល៤៥០ និងក្រោយមកត្រូវផ្លាស់មកកាន់តួនាទីជាអនុក្រុម នៅមន្ទីរវ.៦៦រហូតដល់ថ្ងៃចាប់ខ្លួន។ ខន បានសារភាពថាខ្លួនមានចិត្តស្រាលឆេវឆាវឆាប់ខឹងនិងឆាប់បាត់។
នៅពេលចូលបដិវត្តន៍ដំបូងនៅឯសង្កាត់តាំងសៅ ខន ស្ថិតក្រោមការដឹកនាំរបស់ឈ្មោះបុល ដែលមាននាទីជាប្រធានសង្កាត់។ ក្រោយបមក គាត់ត្រូវបានប្តូរឲ្យទៅបម្រើការនៅអង្គភាពស្រុក ដោយមាននាទីជាយុទ្ធជន ស្ថិតក្រោមការដឹកនាំរបស់ឈ្មោះសៅ ទទួលបន្ទុកនយោបាយប្រចាំស្រុក៧២។ មួយរយៈក្រោយមក ខន បានទៅធ្វើការក្នុងអង្គភាពវរសេនាតូចប្រចាំតំបន់៣២ ក្នុងនាមជាយុទ្ធជន និងមានអ្នកដឹកនាំឈ្មោះ សូ ក្តាប់លើនយោបាយវរសេនាតូច៣២។ បន្ទាប់មក ខន ផ្លាស់ទីតាំងម្តងទៀត ទៅកាន់អង្គភាពភូមិភាគឧត្តរ ក្រោមការដឹកនាំរបស់ឈ្មោះអ៊ូច ដែលមើលខុសត្រូវលើនយោបាយវរសេនាតូច៧៥៤។ ការងាររបស់ខន ពុំបានចប់ត្រឹមនេះទេ ក្រោយមក គាត់ត្រូវបានបន្តផ្លាស់ទៅកាន់អង្គភាពវរសេនាតូច៤១៣ នៃកងពល៤៥០ ដែលដឹកនាំដោយឈ្មោះចន ទទួលបន្ទុកនយោបាយវរសេនាតូច៤១៣។ ជាចុងក្រោយ ខនត្រូវផ្លាស់មកកាន់មន្ទីរវ.៦៦ ដោយទទួលមុខងារជាអនុក្រុម ដែលដឹកនាំដោយឈ្មោះសារ៉ន ដែលកាន់ផ្នែកក្រុមម៉ាស៊ីនភ្លើងនិងក្រុមទូរស័ព្ទ។ ខន បន្តធ្វើការនៅទីនេះរហូតដល់ថ្ងៃដែលអង្គការឃាត់ខ្លួន។
ក្រោយចូលរួមបដិវត្តន៍ ខន បានស្គាល់និងទទួលបានការអប់រំពីឈ្មោះ ចន ដែលមាននាទីជាយោធាវរសេនាតូច៤១៣ នៃវរសេនាធំ៤១។ នៅក្នុងខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៧៦ ចនបានអប់រំ ខន ដោយរិះគន់ថា៖ “ធ្វើបដិវត្តន៍សង្គមនិយមគ្មានលុយចាយទេ ហើយស៊ីមិនគ្រប់គ្រាន់។ មួយពេល ៣នាក់ ស៊ីតែកន្លះកំប៉ុង ហើយគេឲ្យធ្វើការងារទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ គ្មានពេលសម្រាកទេ។” មិនតែប៉ុណ្ណោះ ចន បានប្រៀបធៀបបដិវត្តន៍ខ្មែរក្រហមទៅនឹងប្រទេសជិតខាងទៀតផង។ ចន លើកឡើងថា “បើនិយាយពីប្រទេសវៀតណាម គេសម្បូរសប្បាយ មានផ្សារ ស្រីស្រា ហ៊ឺហាមានលុយចាយ។ បើនិយាយពីកងទ័ពគេវិញ មានប្រាក់ខែ មានឡានជិះ មានម៉ូតូជិះ មានកង់ជិះដើរលេង”។ ចន បានបន្តរិះគន់បដិវត្តន៍របស់ខ្មែរក្រហមទៀតថា៖ “បើនិយាយពីកងទ័ពវិញ ស៊ីមិនឆ្អែត សម្ភារខ្វះមុខខ្វះក្រោយ ដេកក៏មិនស្រួល ធ្វើការងារទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ។” ក្រោយពីស្តាប់ការអប់រំនិងលើកឡើងរបស់ចន ខន បានយល់ស្របនិងជឿទាំងស្រុង ព្រមទាំងសម្រេចចិត្តធ្វើសកម្មភាពប្រឆាំងបក្សតាំងពីពេលនោះមក។
បន្ទាប់មក ឈ្មោះចន បានបញ្ចូល ខន ជាសមាជិក សេ.អ៊ី.អា. នៅថ្ងៃទី៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ១៩៧៦ ស្របពេលជាមួយនឹងការដាក់បញ្ចូលសមាជិកបួននាក់ផ្សេងទៀត។ សមាជិកថ្មីដែលទើបនឹងដាក់បញ្ចូលជាសមាជិក សេ.អ៊ី.អា. រួមមាន៖ ១) សុង មាននាទីនយោបាយកងធំទី១ នៃវរសេនាតូច៤១៣, ២) អនុ នៅផ្នែកនយោបាយកងធំទី២ នៃវរសេនាតូច៤១៣, ៣) ឈិន ធ្វើការនៅនយោបាយកងធំទី៣ នៃវរសេនាតូច៤១៣, ៤) ពឿន មាននាទីនយោបាយកងធំទី២ នៃវរសេនាតូច៤១៣ និង ខុប ខន។ ក្រោយពីចូលជា សេ.អ៊ី.អា. ខន ចូលរួមប្រជុំធ្វើផែនការក្បត់ចំនួន២ដង។ នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំរៀបចំផែនការទាំង២លើក មានសមាជិកចូលរួម៦នាក់ ដែលមានបុគ្គលដែលរាយនាមខាងលើទាំង៥នាក់ និងចន។ កិច្ចប្រជុំ មានខ្លឹមសារដូចខាងក្រោម៖
១. ផែនការប្រឆាំងបក្យ និងរបបសមូហភាពរបស់បដិវត្តន៍សង្គមនិយម
២. ត្រូវបំផុសទំនាស់រវាងយុទ្ធជន និងកម្មាភិបាល ដើម្បីប្រមូលកម្លាំង
៣. ពេលអង្គការដាក់ផែនការឲ្យ ត្រូវប្រឆាំងដាច់ខាត
៤. ត្រូវកសាងកម្លាំងស្នូលរបស់ក្រុមឲ្យបានច្រើន
៥. ផែនការសុភាពរាបសារ ដើម្បីបង្កប់ស៊ីរូងផ្ទៃក្នុងបដិវត្តន៍យូរអង្វែង និង
៦. ត្រូវពង្រឹង និងអនុវត្តភារកិច្ច សេ.អ៊ី.អា. ឲ្យបានល្អ។
ក្រៅពីកិច្ចប្រជុំទាំង២ខាងលើ ចាប់តាំងពីខែសីហា ឆ្នាំ១៩៧៦មក ស្នាក់នៅមន្ទីរវ.៦៦ ខន បានចូលរួមប្រជុំផែនការក្បត់ ធ្វើឡើងនៅសាលាស៊ីសុវត្ថិ ចំនួន៤លើកថែមទៀតផង។ កិច្ចប្រជុំទាំង៤លើក ពិភាក្សាលើ ការបំផុសទំនាស់នៅក្នុងមន្ទីរវ.៦៦ ឲ្យបានមមាញឹក, ផែនការបំផ្លាញសម្ភារ គ្រឿងម៉ាស៊ីន និងឧបករណ៍ផ្សេងៗ ដែលមាននៅក្នុងមន្ទីរឲ្យបានច្រើន និងឲ្យអស់ជាបន្តបន្ទាប់, សកម្មភាពបំផ្លាញដំណាំ ដែលលូតលាស់ និងត្រូវចាក់ជីឲ្យច្រើនដើម្បីឲ្យរលួយងាប់អស់, ផែនការចាំវាយកម្លាំងបដិវត្តន៍ យុទ្ធជន និងកម្មាភិបាលដែលដើរដាច់ពីគេ និងការកសាងកម្លាំងឲ្យបានច្រើន ដើម្បីជួយធ្វើសកម្មភាពប្រឆាំងបក្យ។ នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំទាំង៤លើកនេះ មានគ្នីគ្នាចូលរួមចំនួន៥នាក់ រួមមាន៖ ១) ជឿន មកពីកង៣១០ ជាប្រធានក្រុមម៉ាស៊ីនភ្លើងនៅមន្ទីរវ.៦៦ (ស្លាប់), ២) ចិត ជាយុទ្ធជនកង៣១០ ផ្នែកម៉ាស៊ីនភ្លើងនៅមន្ទីរវ.៦៦ (អង្គការចាប់ខ្លួនហើយ), ៣) សិទ្ធិ មាននាទីជាមេពួកម៉ាស៊ីនភ្លើងនៅមន្ទីរវ.៦៦ ដែលបានគេចខ្លួនទៅកំពត, ៤) ស៊ីន មាននាទីជាមេពួកម៉ាស៊ីនភ្លើង ដែលបានជ្រើសរើសទៅច្រាំងចំរេះ និង ៥) ខុប ខន។
បន្ទាប់ពីចូលរួមប្រជុំ និងស្តាប់ផែនការក្បត់ហើយ សមាជិកទាំងអស់បានអនុវត្តសកម្មភាពតាមគោលដៅរៀងៗខ្លួន។ ខន បានអនុវត្តសកម្មភាពប្រឆាំងនឹងអង្គការបដិវត្តន៍ដូចជា បំផ្លាញកែវសម្រាប់ដងទឹកអាស៊ីដចំនួន១ និងដងកូទឹកអាស៊ីដចំនួន២ ព្រមទាំងបើកភ្លើងឲ្យឆេះត្រង់ស៊ីស្ទ័រ ឆេះប្រដាប់ទប់ភ្លើងអស់ចំនួន២ និងធ្វើឲ្យខូចអំពូលឌីយ៉ូតអស់ចំនួន២។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ខន ថែមទាំងបានធ្វើឲ្យខូចអង្សារវាស់កម្តៅអាគុយអស់ចំនួន២, ប្រើភ្លើងដោយសេរីតាមចិត្ត, កាប់ដើមប្រេងខ្យល់ចោលអស់១ដើម និងបំផ្លាញវិទ្យុស្តាប់អស់១គ្រឿងទៀតផង។
ក្រៅពីអនុវត្តសកម្មភាពដោយផ្ទាល់ ខន បានបំផុសកម្លាំងបន្ថែម៣នាក់ទៀត ដើម្បីអនុវត្តផែនការក្បត់។ ខន បានអូសទាញឈ្មោះ ឃិត ដែលមាននាទីជាយុទ្ធជន បម្រើការនៅម៉ាស៊ីនភ្លើង ឲ្យបំផ្លាញវិទ្យុស្តាប់សំឡេងអស់ចំនួន២គ្រឿង និងប្រើប្រាស់ភ្លើងតាមអំពើចិត្ត។ បន្ទាប់មក ឃិត បានរើទៅស្នាក់នៅឯច្រាំងចំរេះ។ ខន អូសទាញបានឈ្មោះ ណេង ដែលជាយុទ្ធជនម៉ាស៊ីនភ្លើងនៅមន្ទីរវ.៦៦ ឲ្យដើរហើរសេរី និងបំផ្លាញវិទ្យុស្តាប់សំឡេងអស់ចំនួន២គ្រឿង។ ខន ក៏បានបំផុសឲ្យឈ្មោះ ឡា ដែលជានាទីជាយុទ្ធជន ផ្នែកម៉ាស៊ីនភ្លើង ដែលក្រោយមករើទៅកាន់សាលាស៊ីសុវត្ថិ ឲ្យអនុវត្តសកម្មភាពបំផ្លាញវិទ្យុស្តាប់សំឡេងអស់ចំនួន២គ្រឿង និងដើរហើរសេរី។
បន្ទាប់ពីអនុវត្តសកម្មភាពក្បត់ និងបំផុសកេណ្ឌកម្លាំង ខុប ខន ត្រូវអង្គការស៊ើបដឹង និងឃាត់ខ្លួននៅថ្ងៃទី២៥ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៧៧។ ខុប ខន ត្រូវបានបញ្ជូនមកសួរចម្លើយនៅមន្ទីរស-២១ នៅថ្ងៃដដែលនេះ៕
អត្ថបទដោយ សុភ័ក្រ្ត ភាណា
[1] ខ្លឹមសារនៃចម្លើយសារភាពមិនត្រូវបានចាត់ទុកថាត្រឹមត្រូវទាំងស្រុងដូចអ្វីដែលបានឆ្លើយនិងសរសេរទេ ដោយសារតែចម្លើយសារភាពភាគច្រើនបានមកពីអំពើទារុណកម្មយ៉ាងអមនុស្សធម៌ទៅលើម្ចាស់ចម្លើយ។
[2] ខ្លឹមសារសំយោគចេញពីឯកសារJ00116 តម្កល់នៅមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា។