លាង តុង អនុវត្តផែនការ«បង្កប់ស៊ីរូងផ្ទៃក្នុងបដិវត្តន៍កម្ពុជា»

យុវជនខ្មែរកាត់​​ចិន-វៀតណាម លាង តុង[1] ត្រូវ​បាន​អប់រំឲ្យ​ចូលធ្វើ​​សកម្មភាពក្បត់​បដិវត្តន៍​ខ្មែរ​​ក្រហម និង​ខិតខំប្រមែប្រមូល​កម្លាំងយុវជនអនិក​ជន​ចិន។ យុវជនអនិកជនចិន​ភាគច្រើន ​បាន​និង​កំពុង​ធ្វើ​​​​ការ​​នៅ​​​តាម​បណ្តារោងចក្រ ឬមន្ទីរផ្សេងៗ នៅភ្នំ​ពេញ។ តុង ត្រូវ​បាន​បំពាក់បំប៉នឲ្យ​ជឿថា ជ័យជម្នះ​របស់​​​​​ខ្មែរ​ក្រហម មិន​មែនបានមកដោយសារ​កម្លាំងខ្មែរក្រហមនោះទេ ប៉ុន្តែកងកម្លាំងវៀតណាមទៅវិញទេ​ដែល​​​​​អាច​ធ្វើឲ្យ​ខ្មែរក្រហម​វាយឈ្នះលើរបប លន់ នល់។ តុង ក៏បាន​ស្តាប់ការ​ប្រមើ​មើល​អំពី​អនាគត​របស់​កម្ពុជា ដែល​ថា​បក្សពលកររបស់​វៀតណាមនឹង​ក្លាយ​បក្សតែមួយគត់ ដែលអាចគ្រប់គ្រងបណ្តាប្រទេស​ឥណ្ឌូ​ចិន រួម​មាន៖ ​​កម្ពុជា វៀតណាម និង ឡាវ។ តែទោះយ៉ាងណា​ក៏​ដោយ​ អង្គការ​ខ្មែរក្រហម​បាន​ចាប់​ខ្លួន​​ តុង នៅក្នុង​ឆ្នាំ​​១៩៧៦ ដែលចម្លើយសារភាពនេះ​បាន​ឆ្លើយដាក់យុវជនអនិកជន​ជាច្រើន​នាក់ដែរ។ ខាង​​ក្រោម​នេះ​​​​គឺ​ជា​សេចក្តី​សង្ខេប​នៃ​ចម្លើយ​សារភាពរបស់ លាង តុង។​

លាង​ តុង គឺជាយុវជន​ខ្មែរ​កាត់ចិន-វៀតណាម និង​មានប្រពន្ធឈ្មោះ ខាត់ លន។ តុង ដែលមាន​អាយុ​២៥​​ឆ្នាំ ធ្វើការ​នៅ​រោងចក្រ​ក្រឡឹងដែកភូមិភាគនិរតី ចំណែក​ លន ដែលមាន​អាយុ​២០ឆ្នាំ​ គឺជាកម្មករ​រោង​​ចក្រ​​តម្បាញ​តំបន់​១៣ នៅក្នុង​ក្រុង​តាកែវ​ជាមួយគ្នា។

ឪពុករបស់តុង មាន​ឈ្មោះ លាង កាច់ (ស្លាប់) ដែល​​​ជាអនិកជនចិន​និង​មាន​​ទី​កន្លែង​កំណើត​នៅ​ភ្នំពេញ ហើយ​ម្តាយឈ្មោះ ហ្វុង ឡាន ដែល​ជាជនជាតិវៀតណាម និង​បាន​ត្រឡប់​ទៅ​​រស់​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​​វៀត​​ណាម ចាប់​តាំងពីឆ្នាំ​១៩៧២ មកម្ល៉េះ។ លាង តុង​ មាន​បងប្អូនបង្កើតចំនួន​៥នាក់​(ប្រុស​៣​នាក់​ ស្រី​២​នាក់)​ រួម​មាន​​៖ (១) លាង អ៊ាវម៉េង (ឡាវ លាង) ដែលត្រូវអង្គការចាប់, (២) លាង អាយហ័រ (កម្មករ​​ជា​​ប្រជាជន​​១៧​​មេសា)​, (៣) លាង តុង (ផ្ទាល់), (៤) លាង ឈុន (ប្រុស), និង (៥)  លាង ឆាយ​ម៉េង (ស្រី)។ ប្អូន​ទី​៤ និង​ទី៥ ​​របស់​តុង​ គឺ លាង ឈុន និង លាង ឆាយម៉េង បាន​ចេញទៅរស់នៅ​ជាមួយ​ម្តាយ ​នៅក្នុង​ប្រទេស​វៀត​ណាម។

នៅចន្លោះឆ្នាំ​១៩៦១និង​១៩៦៦ តុង បាន​រៀនអក្សរខ្មែរខ្លះៗ និង​រៀនភាសា ​ចិន ​នៅសាលា​ទួនហ្វារ សាលាហ៊័រ​ខៀវ និង​លានយ៉ូ នៅក្នុង​ទីក្រុង​ភ្នំពេញ។ បន្ទាប់ពីការរៀនសូត្រអស់រយៈពេល៥ឆ្នាំ តុង បាន​ចាប់ផ្តើមធ្វើការងារ​នៅ​តាម​ទីកន្លែងផ្សេងៗ ដូចជា​​រោងចក្រក្រឡឹង​ដែក វល្លិ៍ អាន និង​វេង ហួត ជាដើម។

នៅក្នុងឆ្នាំ​១៩៧៣ តុង​ បាន​ទទួលការអប់រំពី ឡាវ ម៉ក់ ដើម្បីបម្រើយួន ហើយ​ប្រឆាំង​នឹង​បដិវត្តន៍​កម្ពុជា។​ តុង ​បាន​បញ្ជាក់ថា ម៉ក់​ បាន​និយាយយ៉ាងច្រើ​ន និងដដែលៗ​ អំពីជោគជ័យ​នៃ​​ការ​ពង្រីក​តំបន់​រំដោះ​​របស់​ខ្មែរក្រហម​ ហើយ​សង្ឃឹមថាចក្រពត្តិ​និង​បរិវារ​នឹង​ចាញ់​សង្គ្រាមជាក់ជាពុំ​ខាន។ ប៉ុន្តែ​ តុង បាន​កត់​​សម្គាល់​ថា ម៉ក់ បាន​​សង្កត់ធ្ងន់ពី​កម្លាំង និងឥទ្ធិពលរបស់​វៀតណាម​ នៅក្នុង​ភាពជោគជ័យ​ជា​បន្ត​បន្ទាប់​​នេះ ហើយ​ថា​កម្លាំ​ង​បដិវត្តន៍​របស់​ខ្មែរក្រហម​គឺជា​កម្លាំង​បន្ទាប់បន្សំ ដែល​មិន​អាចមាន​លទ្ធភាព​វាយ​ឈ្នះ​​ចក្រ​ពត្តិ​ទេ។  តុង បាន​ចងចាំ ម៉ក់ ដែលនិយាយថា៖ «…មាន​តែវៀតណាម​ទេ ដែល​យកជ័យជម្នះ​លើ​​ចក្រ​ពត្តិ​អាមេរិក​និង​​បរិវាក្បត់បាន ព្រោះ​គេធ្វើសង្គ្រាម​យូរហើយ គេមាន​ពិសោធន៍ច្រើន មាន​កម្លាំង​ខ្លាំង ​ថ្ងៃ​ខាង​មុខគេ​នឹង​រំដោះ​​​ប្រទេស​យើង​បាន​ទាំងមូល»។​

តុង បានបន្តទទួលការណែនាំពី​ ឡាវ ម៉ក់ អំពីរបៀបនៃការ​ធ្វើបដិវត្តន៍តាមបែបវៀតណាម ដើម្បី​រំដោះ​និងកសាង​ប្រទេសជាតិ ហើយ​បដិវត្តន៍កម្ពុជាចៀសមិន​ផុត​ទេ ដែលត្រូវ​វៀតណាមគ្រប់គ្រងពីលើ​ដដែល​។ ភាព​ខុស​គ្នារវាងបដិវត្តន៍ទាំងពីរបាន​បង្ហាញឲ្យ​ឃើញថា បដិវត្តន៍កម្ពុជា​​មិន​ផ្តល់​បុណ្យ​សក្តិ ប្រាក់ខែ និង​ការ​រស់នៅ​ឲ្យ​បាន​សមរម្យឡើយ ចំណែក​ឯបដិវត្តន៍វៀតណាមមាន​ទម្រង់ជា​បដិវត្តន៍​សង្គម​និយម ដែលផ្តល់ប្រាក់ខែដល់​កម្មាភិបាល​ កម្មករ កងទ័ព និង​ជីវភាពរស់នៅល្អ។​ ឡាវ ម៉ក់ បាន​ប្រាប់ តុង ទៀតថា៖ «…ថ្ងៃអនាគតទៅ ប្រទេស​ទាំងបីក្នុង​ឥណ្ឌូចិន គេកសាង​ទៅជាប្រទេសតែមួយ ក្រោម​ការ​គ្រប់​គ្រង​​​របស់​បក្សពលករវៀតណាម ក្នុង​ការ​កសាង​របៀបរបបរស់នៅ​ប្រទេសទាំងបី ធ្វើតាម​វៀត​ណាម»។  អាស្រ័យ​​ហេតុ​នេះហើយ តុង ត្រូវ​បាន​លើកទឹកចិត្ត​ឲ្យ​គាំទ្រ និង​ធ្វើ​បដិវត្តន៍ជាមួយ​វៀតណាម ដែល​នឹង​ផ្តល់​​​ពន្លឺសម្រាប់អនាគត និង​រុងរឿង។​​

ដើម្បីសម្រេចគោលបំណងនេះ តុង អនុវត្តផែនការ​«បង្កប់ស៊ីរូង​ផ្ទៃក្នុង​បដិវត្តន៍កម្ពុជា» ​បំផុស​អប់រំប្រមែប្រមូលកម្លាំងប្រឆាំងបដិវត្តន៍កម្ពុជាឲ្យ​បាន​ច្រើន និងឃោសនាអប់រំឲ្យ​មាន​ជំនឿ​លើ​​បដិវត្តន៍​វៀត​ណាម។ តុង បាន​និយាយទៀតថា ខ្សែបណ្តាញ​ត្រូវ​ចេះសាមគ្គីគ្នា​​ និងធ្វើការ​ឲ្យ​សកម្ម​ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​មាន​ការ​​ចាប់អារម្មណ៍ ប៉ុន្តែ​មិន​ត្រូវ​ធ្វើចេះជាងគេពេកទេ។ តុង បាន​ចង្អុលទៅកាន់ក្រុម​គោលដៅ​អនិកជ​ន​ចិន​ ដែល​ត្រូវ​​ឃោសនា​អូសទាញឲ្យ​បាន​ខ្លាំង​ជាងគេ។​

តុង​ ត្រូវ​បាន​ចាត់បញ្ជូនទៅកាន់​តំបន់​រំដោះ​ ដើម្បី​​ទំនាក់ទំនង​ជាមួយ​បក្ខពួក​ម្នាក់​ទៀត​ឈ្មោះ​«ហួ» ដែលមាន​តួនាទីជាប្រធាន​មន្ទីរ​បច្ចេក​​ទេស​ ភូមិភាគពិសេស។ តុង ក៏បាន​រៀបរាប់​ឈ្មោះ​អនិកជន​ចិន​​​ចំនួន​​៥នាក់​ផ្សេងទៀត​​ ដែល​ជិត​ស្និទ្ធិ​ជាមួយ​​ «ហួ» ​រួមមាន៖ លូ, លី វិន, ឆុង, ម៉េង, និង​កង។ បើ​ទោះ​​​បី​ជា​ តុង ត្រូវ​បាន​«ហួ»ណែនាំឲ្យ​គោរពវិន័យ​របស់អង្គការ តុង​នៅ​តែ​ទទួល​បា​ននូវការ​ក្រើន​រំឭក​ឲ្យ​​ប្រយ័ត្នប្រយែង និងលាក់ការណ៍។

«ហួ» បាន​ប្រាប់ តុង ថា៖ «យើង​មកដំបូងគ្មាន​ស្គាល់គេអញ្ចឹង មិនបាច់​ធ្វើ​សកម្មភាព​អ្វី​ទាំង​អស់។ បើមាន​ការ​ណែនាំ សឹមធ្វើ»។​ តុង បាន​និយាយថា​ «បងហួ»បាន​អនុញ្ញាតច្បាប់ចំនួនកន្លះខែ ដើម្បី​មកសួរសុខទុក្ខបងបង្កើតឈ្មោះ លាង ដែលធ្វើការ​នៅ​មន្ទីរបច្ចេកទេស​​ ម​២១១។ នៅទីនោះ តុង បាន​​ស្គាល់​​យុវជន​អនិកជនចិន​ចំនួន​៥នាក់ទៀត ដែលសុទ្ធសឹងតែជាខ្សែ រយៈ​របស់​ ឡាវ ម៉ក់។ យុវជន​អនិក​ជន​ចិនទាំងនោះរួមមាន៖ សឹង, ទើ, ឈន, ផៃ, និង​ឈាន ដែលពីរនាក់ (សឹង និងទើ)ធ្វើការ​នៅ​មន្ទីរ​បច្ចេកទេសភូមិភាគពិសេស និង​បីនាក់ទៀត​(ឈន, ផៃ, និង​ឈាន)ធ្វើការ​ផ្នែកបកប្រែភាសា នៅ​មន្ទីរ​​ម២១១។ តុង ត្រូវបាន​ចាប់ខ្លួន​ នៅក្នុឆ្នាំ​១៩៧៦៕

សរសេរដោយ លី សុខឃាង


ឯកសារយោង

[1] ឯកសារលេខ J00256 ស្តីពី​ចម្លើយសារភាពរបស់ លាង តុង​(ភ្នាក់ងារបម្រើយួន) (បច្ចុប្បន្នជាកម្មករ​រោងចក្រ​ក្រឡឹង​ដែក ភូមិភាគនិរតី) មានរក្សាទុកនៅក្នុងការិយាល័យ​មជ្ឈមណ្ឌល​សន្តិភាពអន្លង់វែង នៃមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា។ ចម្លើយសារ​ភាព​ភាគច្រើន​ត្រូវបាន​សរសេរឡើង ដោយសារតែ​ការ​បង្ខិតបង្ខំ និងអំពើទារុណកម្ម។

ចែករម្លែកទៅបណ្តាញទំនាក់ទំនងសង្គម

Solverwp- WordPress Theme and Plugin