(កោះកុង) ភុំ ណាមខាង ភេទស្រី អាយុ៧៣ឆ្នាំ មានទីកន្លែងកំណើត និងទីលំនៅបច្ចុប្បន្ននៅភូមិព្រែកស្វាយ សង្កាត់ស្ទឹងវែង ក្រុងខេមរភូមិន្ទ ខេត្តកោះកុង។ ​

នៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម អង្គការបានចាត់តាំងឲ្យ ណាមខាង ធ្វើការងារនៅក្នុងកងចល័តនារី។ ការងារដែលគាត់ធ្វើជាប្រចាំគឺ ធ្វើស្រែ ចាប់តាំងពីម៉ោង៦ព្រឹក រហូតដល់ម៉ោង៦ល្ងាច។ នៅរដូវខែភ្លឺ គាត់ត្រូវធ្វើការងារនៅពេលយប់បន្ថែមទៀត។ អង្គការតែងតែផ្លាស់ប្ដូរកន្លែងធ្វើការរបស់ប្រជាជន ចេញពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងថ្មីមួយទៀត។ ការផ្លាស់ទីកន្លែងធ្វើការរបស់ប្រជាជនទៅកន្លែងថ្មី ធ្វើឡើងដោយថ្មើរជើង គឺគ្មានរទេះគោ ឬឡានសម្រាប់ដឹកជញ្ជូនប្រជាជន​នោះទេ។ ណាមខាង បាននិយាយថា នៅពេលដែលផ្លាស់ទីនោះ កូនស្រីរបស់គាត់នៅតូច មានអាយុត្រឹមតែ៣ខែ។ ដូច្នេះ គាត់ត្រូវបីកូនរបស់គាត់ជាប់ជានិច្ចតាំងពីភូមិតានួន រហូតដល់សហករណ៍ថ្មីនៅភូមិចុងស្លា។ ទម្រាំតែទៅដល់សហករណ៍ថ្មី គាត់ស្ទើរតែទន់ជើងដើរទៅមុខលែងរួច។ ណាមខាង គឺជាប្រជាជន ដែលត្រូវបានជម្លៀសចេញពីខេត្តកោះកុងទៅខេត្តកំពត នៅពេលខ្មែរក្រហមចូលកាន់កាប់ខេត្តកោះកុង។ បន្ទាប់ពីរស់នៅខេត្តកំពតបានប្រហែល២ឆ្នាំ គាត់ត្រូវជម្លៀសទៅខេត្តកោះកុងវិញ។

ណាមខាង បានរៀបការជាមួយនឹងស្វាមីរបស់គាត់តាំងពីរបបសង្គមរាស្រ្តនិយមមកម្ល៉េះ ហេតុនេះ គាត់ពុំ​ត្រូវរៀបការដោយ​បង្ខំ​នៅក្នុង​របប​ខ្មែរក្រហមទេ ក៏ប៉ុន្តែគាត់​ធ្លាប់ឃើញ​ពិធីរៀបការរបស់ខ្មែរក្រហម។ គាត់បាននិយាយប្រាប់អំពីការរៀបការនៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហមទៅកាន់អ្នកស្ម័គ្រចិត្តកម្ពុជា របស់អង្គការមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាថា អង្គការតែងតែហៅ ឬចាប់បង្ខំឲ្យយុវជន យុវនារី រៀបការជាមួយនឹងមនុស្សដែលមិនស្គាល់ពីអត្តសញ្ញាណគ្នា។ នៅក្នុងពេលនោះ បើទោះបីជាយុវជននិងយុវនារី មិនបានស្រឡាញ់គ្នាយ៉ាងណាក្ដី ក៏ត្រូវតែបង្ខំចិត្តរៀបការ គឺដោយសារតែខ្លាចខ្មែរក្រហម យកទៅកសាង ឬសម្លាប់ចោល។ នៅពេលដែលគូស្វាមី ភរិយាថ្មី បានរៀបការរួច ប្តីប្រពន្ធមួយគូៗត្រូវឡើងប្ដេជ្ញាចិត្តនៅចំពោះមុខអង្គការថានឹងរស់នៅ ព្រមទាំងស្រឡាញ់គ្នារហូត។ អង្គការបានចែកកន្លែងស្នាក់នៅថ្មី១ឲ្យគូប្តីប្រពន្ធថ្មីថ្មោងនីមួយៗ ដាច់ៗពី ។ បន្ទាប់ពីចប់កម្មវិធី អង្គការតែងតែបញ្ជូនកងឈ្លបឲ្យទៅតាមដាន ថាតើមានគូណាដែលមិនព្រមរស់នៅជាមួយគ្នា។ ប្រសិនជាមាន គូនោះនឹងត្រូវចាប់យកទៅសម្លាប់ចោល។

ប្រជាជនដែលរស់នៅសហករណ៍ជាមួយ ណាមខាង តែងតែត្រូវបានអង្គការនាំខ្លួនទៅម្ដងម្នាក់ៗ។ នៅរាល់ការនាំខ្លួនទៅម្តងៗ ខ្មែរក្រហមតែងប្រាប់ថា នាំទៅធ្វើការនៅកន្លែងថ្មី ប៉ុន្តែជាក់ស្ដែងគឺនាំខ្លួនប្រជាជនទៅសម្លាប់។ ណាមខាង បាននិយាយថា នៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម នៅពេលដែលប្រជាជនមានជំងឺឈឺថ្កាត់ អង្គការពុំ​ផ្ដល់ថ្នាំសម្រាប់ព្យាបាលជំងឺឲ្យបានត្រឹមត្រូវនោះទេ។ អង្គការគ្រាន់តែផ្ដល់ថ្នាំដែលផលិតចេញពីរុក្ខជាតិ រាងមូល ពណ៌ខ្មៅ ដូចជាអាចម៍ទន្សាយ ឬ ឲ្យប្រជាជនទៅរកថ្នាំឫសឈើមកព្យាបាលជំងឺខ្លួនឯង។ សមាជិកគ្រួសាររបស់ណាមខាង ចំនួន៦នាក់​បានឆ្លងកាត់របបខ្មែរក្រហម ក្នុង​នោះ ពីរនាក់ដែលជាកូនរបស់គាត់ បានស្លាប់និង​បាត់ខ្លួន។ នៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ប្រជាជនទាំងអស់ ត្រូវខិតខំធ្វើការឲ្យអង្គការតាម​ផែនការ ហើយគ្មានសេរីភាពដើរហើរបានតាមអំពើចិត្តឡើយ។ ខ្មែរក្រហម បានលុបបំបាត់សាលារៀននិង​វត្តអារាម ព្រមទាំងចាប់​ផ្សឹកព្រះសង្ឃ។ ប្រជាជន​ត្រូវហាមប្រាមពីការគោរពប្រណិប័តន៍សាសនា មិនថាជាជនជាតិអ្វីឡើយ។

បន្ទាប់ពីរបបខ្មែរក្រហមបានបញ្ចប់ ណាមខាង បានរស់នៅជួបជុំជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់គាត់យ៉ាងសុខសាន្ត។ មកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ន គាត់មានជំងឺប្រចាំកាយ ដូចជា ជំងឺបេះដូង និងជំងឺក្រពះ៕

សម្ភាសន៍ដោយ៖ គឹម អាន ថ្ងៃទី១៥ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២៤

អត្ថបទដោយ៖ នេន ស្រីមុំ ថ្ងៃទី៣០ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៥