ខ្ញុំឈ្មោះ ទេព មួយស្រេង ឈ្មោះ បដិវត្តន៍ ទេព ញឹម[1] ភេទស្រី អាយុ២៤ឆ្នាំក្នុងឆ្នាំ១៩៧៧ មិនទាន់មានគ្រួសារទេ។ ខ្ញុំមានស្រុកកំណើតនៅភូមិព្រែកចង្ក្រាន ឃុំព្រែកចង្ក្រាន ស្រុកស៊ីធរកណ្ដាល ខេត្តព្រៃវែង តំបន់២២ ភូមិភាគបូព៌ា។ ឪពុកឈ្មោះ ទេព ម៉ឹក អាយុ៥៥ឆ្នាំគិតត្រឹមឆ្នាំ១៩៧៧ និង ម្ដាយឈ្មោះ ស៊ូ អេង អាយុ៥២ឆ្នាំ គិតត្រឹមឆ្នាំ១៩៧៧។ ឪពុកម្ដាយខ្ញុំគឺជាអ្នករកស៊ីដឹកទំនិញឱ្យជនជាតិចិនដែលរស់នៅផ្សារព្រែកសណ្ដែកដោយដឹកពីជីហែរ មកព្រែកសណ្ដែក ដែលកាលនោះស្ថិតនៅភូមិព្រៃដើមថ្នឹង ឃុំព្រៃដើមថ្នឹង ស្រុកស៊ីធរកណ្ដាល ខេត្តព្រៃវែង​ តំបន់២២។

ឆ្នាំ១៩៦១ ខ្ញុំមានអាយុ៨ឆ្នាំ ម្ដាយខ្ញុំឱ្យទៅរៀននៅសាលាបឋមសិក្សាព្រែកសណ្ដែក។ ខ្ញុំរៀននៅព្រែកសណ្ដែកបានរយៈពេល២ឆ្នាំក៏ត្រឡប់មកផ្ទះវិញម្ដាយខ្ញុំឱ្យខ្ញុំទៅនៅជាមួយជីតា នៅភូមិព្រែកសណ្ដែក។ នៅជាមួយជីតាបានរយៈពេល២ឆ្នាំខ្ញុំបានត្រឡប់មកផ្ទះវិញ។ នៅឆ្នាំ១៩៦៨ ពេលនោះខ្ញុំមានអាយុ១៥ឆ្នាំ ឈប់រៀននិងរកស៊ីលក់បន្លែដូចជាត្រកួន ព្រលិត ខ្ចៅ លៀស។ ឆ្នាំ១៩៦៩ ម្ដាយខ្ញុំឱ្យខ្ញុំទៅស៊ីឈ្នួលត្បាញសារ៉ុងសូត្រ ឱ្យអ្នកភូមិព្រែកចង្ក្រាន បានរយៈពេល១ឆ្នាំខ្ញុំត្រឡប់មកផ្ទះវិញ។ ម្ដាយខ្ញុំបានឱ្យខ្ញុំទិញត្រសក់យកទៅដូរស្រូវនៅខាងស្រែខ្ញុំបានប្រកបរបរនេះរហូតដល់រដ្ឋប្រហារ។

នៅខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៧០ ខ្ញុំចូលបដិវត្តន៍ អ្នកនាំចូលឈ្មោះ នារី គង់ ណន នៅភូមិជាមួយគ្នា ដោយមានអ្នកទទួលស្គាល់ឈ្មោះ ចំរើន នៅសមាគមអ្នកដាំបន្លែប្រចាំភូមិព្រែកសណ្ដែក។ ខ្ញុំដាំបន្លែបានរយៈពេល៥ខែឈប់ដាំ។ នៅខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៧០ ឈ្មោះ សារ៉េម គឺជាប្រធានសេដ្ឋកិច្ចស្រុក បានយកខ្ញុំទៅនៅក្នុងមន្ទីរសេដ្ឋកិច្ច ស្រុកស៊ីធរកណ្ដាល​។ ខ្ញុំនៅក្នុងមន្ទីរសេដ្ឋកិច្ចស្រុកបានរយៈពេល៣ខែ នៅខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ១៩៧១ សារ៉េម បានចាត់តាំងខ្ញុំទៅវៀនវគ្គនយោបាយ នៅភូមិបឹងជ័រ ឃុំបឹងជ័រ(បច្ចុប្បន្នស្ថិតនៅឃុំព្រៃទឹង) ស្រុកស៊ីធរកណ្ដាល។ កាលនោះមានអ្នកឧទ្ទេសនាមឈ្មោះ យស់។ ចំណែកខ្លឹមសារឯកសារគឺមានចំនួន៧ឯកសារ ១)ទស្សនសភាពការណ៍ ២) អំពីរដ្ឋអំណាចបដិវត្តន៍ ៣) យុទ្ធវិធីប្រមូលកម្លាំងរណសិរ្សធំទូលាយ ៤) ការតស៊ូវណ្ណៈ ៥)សង្គ្រាមប្រជាជន ៦)ការងារប្រាំជំហាន ៧) របៀបរបបចាស់តាំងអង្គការមហាជន។ ការអប់រំភាគច្រើនលើកពីបដិវត្តន៍ប្រទេសវៀតណាម ក្នុងនោះសតិអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំជឿជាក់ថាប្រទេសវៀតណាម ស្រួលសប្បាយលូតលាស់ល្អ។ ក្រោយពីខ្ញុំចេញពីសាលានេះ សារ៉ែម ចាត់តាំងខ្ញុំឱ្យទៅនៅមន្ទីររណសិរ្សតំបន់២២ អ្នកទទួលស្គាល់ឈ្មោះ យស់ គឺជាអនុលេខាតំបន់២២ ភូមិភាគបូព៌ា។

ខែមករា ឆ្នាំ១៩៧២​ យស់ បានចាត់តាំងខ្ញុំឱ្យរៀនវគ្គនយោបាយ អ្នកឧទ្ទេសនាមឯកសារឈ្មោះ នារី ភាព គឺជាប្រធាននារីស្នេហាជាតិតំបន់២២។ ឯកសារមាន៖១)ទស្សនសភាពការណ៍ ២) ការងារប្រាំជំហាន ៣)របៀបរបបចាត់តាំងនារីសេ្នហាជាតិ ៤) របៀបរបបគ្រប់គ្រងនារី។ ដែលខ្លឹមសារអប់រំនេះភាគច្រើនប្រៀបធៀនជាមួយនារីវៀតណាម មានភាពក្លាហានប្រយុទ្ធដូចយុទ្ធជន ថែមទាំងដាច់ខាត បើនារីខ្មែរវិញមិនបានស្មើទេ។ នៅខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ១៩៧២ យស់ ចាត់តាំងខ្ញុំឱ្យទៅនៅមន្ទីរនារីស្នេហាជាតិ តំបន់២២ អ្នកទទួលឈ្មោះ ភាព ដែលអប់រំលើកផែនការប្រឆាំងបដិវត្តន៍។ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៧២ ភាព បានចាត់តាំងខ្ញុំឱ្យទៅរៀនពេទ្យបឋមរយៈពេល៣ខែ នៅពេទ្យតំបន់២២ ភូមិភាគបូព៌ា។ ខែសីហា ឆ្នាំ១៩៧២ ខ្ញុំបានចេញពីសាលាពេទ្យ មកនៅក្រសួងវិញ។

ខែមីនា ឆ្នាំ១៩៧៣ ភាព បានចាត់តាំងខ្ញុំនៅបម្រើសាលា ខាងព្យាបាលជំងឺហើយខ្ញុំបានធ្វើ សកម្មភាពបំផ្លាញថ្នាំពេទ្យនិងគ្រឿងបរិក្ខារពេទ្យអស់មួយចំនួនធំដូចជាថ្នាំអំពូលអស់រាប់សិបដប និងថ្នាំដប សារ៉ាំងបូមថ្នាំ​ដោយធ្វើជារបូតដៃធ្លាក់។ ក្រោយមក ភាព ចាត់តាំងខ្ញុំនៅក្រសួងចម្រុះស២ តំបន់២២ ដោយមានអ្នកទទួលឈ្មោះ​ ឆែម គឺជាប្រធានចម្រុះស២ តំបន់២២។ នៅខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៧៣ ឆែម ហៅទៅអប់រំ មានឈ្មោះ ធី (ឆ្នាំ១៩៧៧នាទីជាលេខាវរសេនាតូច២២៧ តំបន់២២) ,ឈ្មោះ គូរ,ឈ្មោះ  ស៊ុន និង ខ្ញុំ។ ឆែម លើកពីផែនការប្រឆាំងបដិវត្តន៍ ពេលចុះទៅសមរភូមិទទួលខាងសែងរបួស ឆែម  ថាធ្វើយ៉ាងណាបំផ្លាញជាបណ្ដើរៗ។ ពេលខ្ញុំទៅសមរភូមិបឹងគ្រុំ ឃុំបឹងគ្រុំ ស្រុកល្វាឯម ខេត្តកណ្ដាល។ សកម្មភាពខ្ញុំបំផុសអំពីការលំបាកនៅក្នុងសមរភូមិ មានតែស្លាប់និងពិការ ដែលជាកន្លែងស្លាប់បានអង្គការបញ្ជូនមក។ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧៣ ឆែម បានហៅកងនារីទាំងអស់ មកសម្រាកនៅភូមិមេសប្រចាន់ ឃុំមេសប្រចាន់ ស្រុកពារាំង តំបន់២២។ ឆែម បានហៅ ឈ្មោះ ធី, គូរ,ស៊ុន និង ខ្ញុំមកប្រជុំធ្វើយ៉ាងម៉េចបដិវត្តន៍ដើរយឺត កុំឱ្យលឿនឆាប់។ ខ្ញុំបានបំផុសឱ្យយុទ្ធនារីលួចបេះបោចដំណាំប្រជាជននិងផ្លែឈើរបស់ប្រជាជន។ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៧៣ ឆែម បានចាត់តាំងខ្ញុំឱ្យទៅនៅក្រសួងយោធា តំបន់២២ ដោយមានអ្នកទទួលឈ្មោះ ហឹង ឌឿន ហៅ ឌឹម គឺជាប្រធានក្រសួងយោធា តំបន់២២[2]។​

នៅខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៤  ឌឹម ហៅខ្ញុំទៅហាត់បច្ចេកទេសយោធា នៅភូមិព្រែកជ្រៅ ស្រុកមុខកំពូល តំបន់២២។ ក្រោយមកទៀត ឌឹម បានយកយុទ្ធនារីមួយកងតូចពីទូរស័ព្ទខ្សែ មកហាត់ទាំងអស់គ្នា នៅភូមិបឹងសាលា ក្នុងស្រុកមុខកំពូល។ ខ្ញុំបានធ្វើសកម្មភាពបំផុសយុទ្ធនារីឱ្យបំផ្លាញផលដំណាំរបស់ប្រជាជន ពេលហាត់នៅក្នុងព្រៃចេក លួចស៊ីចេកប្រជាជន បើស៊ីមិនកើតកាប់ចោល។ ខែមីនា ឆ្នាំ១៩៧៤ ឌឹម ចាត់តាំងកងអនុសេនាធំ នារីលេខ៤២៤ ប្រចាំវរសេនាធំ១៥២ អ្នកទទួលឈ្មោះ ឌឹម គឺជាលេខាវរសេនាធំ១៥២។ ចំណែកខ្ញុំចុះនៅសមរភូមិ ព្រែកអំបិល នៅស្រុកខ្សាច់កណ្ដាល ហើយរៀបស្នាក់ការពីទួលសង្កែដល់វាលឃ្លាំងមឿង។ នៅខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៧៤ នេះខ្ញុំបានខូចសីលធម៌ទី៦[3]​ ជាមួយឈ្មោះ ឌឹម[4] លេខាវរសេនាធំ១៥២ ។ ​ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧៤ ពេលរុះរើស្នាក់ការមកសម្រាកនៅភូមិខាងក្រោយខ្ញុំបានបំផុសមិនឱ្យយុទ្ធនារីយក អំបិល  ប្រហុក ផ្អក ចាន ឆ្នាំង ស្លាបព្រា ឪត្រាំទឹកទុកចោល។ នៅខែវិច្ឆិកា​ កងនេះបានសម្រាកនៅភូមិទ្រាំងក្រោម ឃុំតាឯក ស្រុកខ្សាច់កណ្ដាល។ នៅខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៧៤ កងខ្ញុំទៅសម្រាកនៅភូមិជីបាល ក្នុងស្រុកខ្សាច់កណ្ដាល។

នៅខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៥ កងខ្ញុំចេញពីភូមិជីបាល ចុះទៅសមរភូមិបាក់ខែង ហើយទៅសម្រាកនៅភូមិស្វាយអំពា ឃុំឈើទាលភ្លោះ ស្រុកមុខកំពូល។    នៅខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៧៥ កងខ្ញុំទៅនៅព្រែកលៀប សកម្មភាពបំផ្លាញគ្រាប់រំសេវ ដោយបំផុសឱ្យយុទ្ធនារីមិនឱ្យប្រមូលគ្រាប់កាំភ្លើងតូចៗទេ​ដូចជា គ្រាប់អាកា ការ៉ាប៊ីន គ្រាប់អ៊ែ១៥ ឱ្យប្រមូលយកតែគ្រាប់ណាធំៗខ្ញុំថាបើបែកភ្នំពេញមិនខ្វះទេ កុំនៅស្ដាយអី។ នៅខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៧៥ ខ្ញុំទៅនៅជ្រោយចង្វារគឺអនុវត្តន៍តាមផែនការក្បត់ដែល ឌឹម ដាក់ឱ្យ។ ពេលទៅប្រមូលសម្ភារខ្ញុំបំផុសយុទ្ធនារីឱ្យបំផ្លាញសម្ភារ អំពូលម៉ែត្រ ចង្កៀងគ្រប់ម៉ាក នៅក្នុងឃ្លាំងបន្ទាយហំរិន និងឃ្លាំង ម៉ារិន ឱ្យប្រមូលយក ខ្ចៅ ខ្យង បោះចូលក្នុងទឹក។

នៅខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៦ ខ្ញុំបានទៅកន្លែង ស៊ីម គឺជាលេខាវរសេនាធំ១៥២ ដើម្បីរាយការណ៍ពីសកម្មភាពប្រឆាំងបដិវត្តន៍។ នៅខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ១៩៧៦ ស៊ីម ហៅទៅប្រជុំមានឈ្មោះ ឆែល គឺជាលេខាវរសេនាតូច២៣៣, សាវីន គឺជាអនុលេខាវរសេនាតូច២៣៣, រី គឺជាលេខាវរសេនាតូច២៣៤, សាវឿន គឺជាអនុលេខាវរសេនាតូច២៣៤, ស្រ៊ន់ គឺជាលេខាវរសេនាតូច២២៥, ឆាយ ជាអនុសេនាតូច២២៥,ថែម គឺជាលេខាវរសេនាតូចរោងជាង, យ៉េត គឺជាអនុលេខាវរសេនាតូចរោងជាង, ញឹម គឺជាវរសេនាតូច២៣៥ និង ណាត អនុលេខាវរសេនាធំ១៥២  ។ ការប្រជុំនេះរៀបចំឡើងនៅជ្រោយចង្វារ ដែលមាន​ ស៊ីម គឺជាអ្នកបើកអង្គប្រជុំលើកពីផែនការក្បត់បដិវត្តន៍។   ចាត់តាំងមុខសញ្ញារៀងៗខ្លួនមាន៖ កង២៣៣ ទទួលភារៈថែរក្សានិងបើកម៉ារីន ឱ្យបំផ្លាញគ្រឿងម៉ារីន កុំឱ្យដំណើរការបានលឿន, កង២២៥ ទទួលភារៈថែម៉ារីន និងរោងចក្រគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់ មានកងរោងជាងទទួលភារៈសង់កប៉ាល់ដឹកជញ្ជូនគឺត្រូវបំផ្លាញពេលសង់កប៉ាល់ធ្វើឱ្យខូចប្រើមិនបានយូរ ហើយមិនឱ្យធ្វើទៅតាមសំណូមពររបស់អង្គការ, កង២៣៤ និង ២៣៥ ទទួលភារកិច្ចខាងធ្វើស្រូវ ត្រូវប្រឆាំងនឹងផែនការ១ហិកតា ៣តោន។

នៅខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៧ ខ្ញុំបានបំផុសយុទ្ធនារីឱ្យប្រឆាំងផែនការអង្គការទៀតថាបើច្រូតស្រូវកុំឱ្យខ្ចីពេកទាល់ស្រូវទុំញោសបាក់កទៅនឹងដីទើបច្រូត។ បន្ទាប់មក ស៊ីម, នួន គឺជាអនុលេខាវរសេនាធំ១៥២, ញឹម គឺជាលេខាវរសេនាតូច២៣៥ វរសេនាធំ១៥២, សួរអំពីសកម្មភាពបំផ្លាញស្រូវខ្ញុំបានរាយការណ៍អំពីសកម្មភាពដែលខ្ញុំបានធ្វើជាបន្តបន្ទាប់។ នៅខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៧ ខ្ញុំដឹងថាឈ្មោះ ជី គឺជាខ្សែក្បត់នៅមន្ទីរចម្រុះ មកនៅព្រែកលាប ខ្ញុំទៅរក ជី នៅកន្លែងនោះហើយបានជួប ជី ក៏សួរខ្ញុំអំពីសកម្មភាពបំផ្លាញខាងស្រូវ ចំណែក ជី ធ្វើសកម្មភាពបំផ្លាញខាងពាងក្រឡ។ ខ្ញុំបានធ្វើសកម្មភាពប្រឆាំងបដិវត្តន៍រហូតដល់អង្គការចាប់ខ្លួន។

អត្ថបទដោយ ដារ៉ារដ្ឋ មេត្តា

---

[1] ឯកសារលេខ J០០២៥៧ តម្កល់នៅបណ្ណសារមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា មានចំណងជើង,«ចម្លើយ ទេព ស្រេង ហៅ ញឹម៖ នាទីលេខាវរសេនាតូច អង្គភាពវរសេនាធំ១៥២»សរសេរដោយដៃចំនួន៣៧ទំព័រ។ កំណត់សម្គាល់ៈ ចម្លើយសារភាពរបស់អ្នកទោសទាំងអស់សុទ្ធតែឆ្លងកាត់ការបង្ខិតបង្ខំនិងធ្វើទារុណកម្មយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរពីកងសួរចម្លើយរបស់ខ្មែរក្រហម ដូច្នេះយើងមិនអាចសន្និដ្ឋានបានថាចម្លើយសារភាពរបស់ ទេព មួយ ស្រេង ហៅ  ទេព ញឹម ពិតឬយ៉ាងណានោះទេ?

[2] ឯកសារលេខ J០០៥៤៩ តម្កល់នៅបណ្ណសារមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា មានចំណងជើង,«ចម្លើយសារភាព ហឹង ឌឿន ហៅ ឌឹម៖ អនុកងពល១៦៤»សរសេរដោយដៃចំនួន២៥៦ទំព័រ។

[3] ឯកសារ D២១៤០៨ តម្កល់នៅបណ្ណសារមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា មានចំណងជើង«យកចិត្តទុកដាក់ បំពាក់បំប៉នបន្ថែមអំពីសីលធម៌១២ប្រការរបស់ជនបដិវត្ត» យុវជន និង យុវនារីបដិវត្ត លេខ១០,ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧៨.ទំព័រ៣៦-៣៧។ ឯកសារវាយជាអង្គីលេខមានចំនួន៣៦ទំព័រ។

[4] តាមឯកសារ J០០៥៤៩ ក្រោយមក ឌឹម បានក្លាយជា អនុលេខាកងពល១៦៤ ដែលជាកងទ័ពជើងទឹក។