ការចូលបម្រើក្នុងជួរទាហាន ដើម្បីបំផ្លាញបដិវត្តន៍ របស់ អ៊ី អឹល

ឯកសារចម្លើយសារភាពសរសេរដោយដៃចំនួន១៦ទំព័រ ជារបស់​ ​អ៊ី អឹល ​យុទ្ធជនវរតូច៣២២ វរធំ៣២ កងពល៧០៣។ តាមរយៈចម្លើយសារភាពនៅក្នុងឯកសារនេះ (J00៤៤៣) ​បង្ហាញអំពីសកម្មភាព ឈ្មោះ អឹល ចូលធ្វើទាហាន​ ដែលទទួលផែនការពី​ឈ្មោះ ​ឆង មាន​តួនាទី​សក្ដិ៣ ។ ក្នុងការ​ចូលបម្រើក្នុងជួរទាហាន ក្នុងគោលបំណង​បំផ្លាញបដិវត្តន៍​  អឹល ​បាន​ជាប់ពាក់ព័ន្ធ​ជាមួយក្រុមមនុស្សចំនួន៨នាក់ ​និងបាន​ប្រើអំពើហិង្សា គំរាមគំហែងដល់ព្រះសង្ឃ ប្លន់យកប្រាក់របស់ប្រជាជន និងប្រព្រឹត្តិអំពើពាលាអាវ៉ាសែ យ៉ាងព្រៃផ្សៃបំផុត ។ ​[1]បន្ទាប់មក អឹល និងបក្ខពួក ក៏ធ្វើសកម្មភាព  ចូលឆែកឆេផ្ទះ​ប្រជាជន លួច​ ផលដំណាំ និងចាប់យក មាន់ ទា ជាដើម ។  ​នៅក្នុងអត្ថបទ ពុំ​ឃើញបញ្ជាក់ថ្ងៃ ខែ ឆ្នាំ ដែលត្រូវ​អង្គការចាប់ខ្លួន ឈ្មោះ អឹល និងបក្សពួកឡើយ ។ ​ យើងឃើញត្រឹមតែ​ឈ្មោះ សាម៉ីខ្លួន ​សរសេរដោយ ដៃ​ និងបានកត់ត្រាកាលរិច្ឆេទនៅថ្ងៃទី០៣ ខែសីហា ឆ្នាំ១៩៧៧  ។ ខាងក្រោមនេះ ជាចម្លើយសារភាព​របស់ ​អ៊ី អឹល ៖

អ៊ី អឹល ភេទប្រុស អាយុ១៩ឆ្នាំ នៅលីវ មានទីលំនៅ នៅភូមិសិត្បូរិ៍ ឃុំសិត្បូរិ៍ ស្រុក២០ តំបន់២៤ ក្នុងភូមិភាគបូព៌ា (ភូមិភាគ២០៣) ខេត្តកណ្ដាល។[2]បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិ​ព្រែកតាកេ ឃុំកោះធំ ស្រុកកោះធំ តំបន់២៥ ស្ថិតក្នុងភូមិភាគនិរតី (ភូមិភាគ៤០៥) ខេត្តកណ្ដាល ។ [3]​ ​ អឹល មានឪពុកឈ្មោះ អ៊ី អែម អាយុ៥៥ឆ្នាំ ម្ដាយឈ្មោះ សុក គ្រឹម អាយុ៦០ឆ្នាំ (នៅមានជីវិតទាំង២នាក់) ។ ឪពុកម្ដាយរបស់ អឹល ប្រកបមុខរបរធ្វើស្រែ និងរកត្រី ។ អឹល មានបងប្អូនបង្កើតចំនួន៤នាក់ ប្រុស៣នាក់​ និងរៀបការរួច​ម្នាក់ ។

នៅថ្ងៃទី១៨ ខែមីនា ឆ្នាំ១៩៧០ អឹល ​បានរស់នៅជួបជុំឪពុកម្ដាយនៅភូមិសិត្បូ ស្រុក២០ តំបន់២៥ និង​ប្រកបមុខរបរធ្វើស្រែ ​រកត្រី និងដាំជីលក់​ ។ លុះដល់ថ្ងៃមួយក្នុងខែ សីហា ឆ្នាំ១៩៧២ អំឡុងពេលដែល អឹល កំពង់រកត្រីនៅបឹងត្នោត ក៏ជួបជាមួយឈ្មោះ សាមិត្ត មានតួនាទីយុទ្ធជន នៅភូមិសិត្បូ ដើរសំដៅមកកាន់ខ្លួន ថែមទាំងជួយចាប់ត្រី អស់រយៈពេលមួយថ្ងៃទៀត ។ គោលបំណង របស់ សាមិត្ត ចង់អូសទាញ អឹល ឲ្យចូលធ្វើទាហាន នៅព្រែកប៉ាវ ។  សាមិត្ត លើកឡើង ពីការខ្វះខាតរបស់ អឹល ​​ ហើយកុំឲ្យមានការព្រួយបារម្ភ អំពីគ្រួសារ ​ រដ្ឋាភិបាលនឹងជួយជាមិនខានឡើយ ។ ​ ​រំលងអស់រយៈពេល៣ថ្ងៃ​ ​ អឹល​ ក៏ទៅរកត្រីនៅបឹងត្នោតដដែល ​ ក៏ឃើញ សាមិត្ត ដើរមកសំដៅខ្លួន ថែមទាំងជួយរកត្រី​ រហូតដល់​ពេលល្ងាចទើបត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ ។ សាមិត្ត បានសួរបញ្ជាក់ទៅកាន់ អឹល ម្ដងទៀតថា តើ អឹល ឯងគិតឃើញយ៉ាងម៉េចខ្លះ ។ ភ្លាមៗ អឹល ឆ្លើយថា ឪពុកម្ដាយរបស់ខ្លួននៅរង​ចាំបន្តិចទៀតសិន ​ ។ ​​ ​មិនបង្អង់ចាំយូរ ​សាមិត្ត ​មានបំណងដឹកនាំ អឹល ទៅកាន់ព្រែកប៉ាវ​ ដើម្បី​បញ្ចូលឈ្មោះ ក្នុងបញ្ជី​ធ្វើជាទាហាន​ ​។ ថែមទាំងនិយាយដាស់តឿនទៅកាន់ អឹល ថាប្រយ័ត្នហួសពេលលែងបានចូលធ្វើទាហាន ។ មួយវិញទៀត តទៅ​ថ្ងៃខាងមុខ​ ខ្លាច​ធ្លាក់ក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់យៀកកុងទៀតផង ។ នៅពេលឮដូច្នេះ អឹល បានបញ្ជេញអារម្មណ៍ស្អប់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះយៀកកុង និងមិនចង់ឲ្យមករស់នៅលើទឹកដីខ្មែរឡើយ ។  ​អឹល បានយល់កាន់តែច្បាស់បន្ទាប់ពី ​ទទួលបានការបំពាក់បំប៉ន ឈ្មោះ សាមិត្ត អស់មួយរយៈពេលទើប អឹល សម្រេចចិត្តចូលបម្រើក្នុងជួរទាហាន ដើម្បីការពារទឹកដីរបស់ខ្លួន ។

នៅខែ សីហា ឆ្នាំ១៩៧២ សាមិត្ត បានបញ្ជូន អឹល រួមទាំងមនុស្ស៤នាក់ទៀត ទៅកាន់បន្ទាយ ព្រែកប៉ាវ ។ លុះពេលទៅដល់ទីនោះ សាមត្តិ បានរាយការណ៍ទៅឲ្យឈ្មោះ ដេត ដែលធ្វើទាហាននៅបន្ទាយនោះឲ្យបានដឹង​ ។ ​ ពេលនោះ ដេត ត្រូវរាយការណ៍បន្ត ទៅកាន់លោក​ ឆង មានតួនាទីសក្ដិ៣  ​ ។  ​ ​ខណៈពេលនោះ អ្នកទាំង៥នាក់ ពុំបានជួបជាមួយឈ្មោះ ឆង នៅឡើយ ។  ​រហូតដល់ពេលល្ងាច ក្នុងថ្ងៃដដែលឈ្មោះ ឆង ក៏ត្រឡប់មកកន្លែង រួចក៏ហៅ អឹល រួមទាំងមនុស្ស៤នាក់ទៀត មកជួបជុំគ្នាទាំងយប់ នៅក្នុងរោងមួយកន្លែងនៅទីនោះ ។ លោកសក្ដិ៣ ឆង បានសួរទៅកាន់អ្នកទាំង៥នាក់ថា ​​កាលដែលចូល​ធ្វើទាហាននេះ ​តើយើងទាំងអស់គ្នាមកដោយស្ម័គ្រចិត្តទេ ។ ភ្លាមនោះអ្នកទាំង៥នាក់ ឆ្លើយថា  ​ មិនមែនជាការបង្ខិតបង្ខំ ឬចូលយកការណ៍ទៅឲ្យខ្មែរក្រហម និងយៀកកុងខាងជើងឡើយ ។  ឈ្មោះ ឆង ឮដូច្នេះ ពេញចិត្តណាស់ ហើយថែមទាំងរៀបចំកន្លែង​​ទទួល​អ្នកទាំង៥នាក់ ឲ្យសម្រាកនៅទីនោះ​​ផងដែរ ។ បន្ទាប់​ពី ឈ្មោះ ឆង ចាប់ផ្ដើមធ្វើការណែនាំ អឹល រួមទាំងមនុស្ស៤នាក់ទៀត អំពីសភាពការណ៍ខ្មាំង និងលើកឡើងជាមតិណែនាំ ក្នុងពេលចូលធ្វើទាហានត្រូវអនុវត្តន៍ដូចតទៅ៖  យៀកកុង និងខ្មែរក្រហម កំពង់តែបរាជ័យ នៅរាល់គ្រប់សមរភូមិទាំងអស់។ យើងត្រូវដឹងអំពីសភាពការណ៍ នៅក្នុងតំបន់ ដែលខ្មែរក្រហម និងយៀកកុងកំពង់កាន់កាប់ ដែលកំពុង​ប្លន់យក​អង្ករ ម្ហូបអាហារ របស់ប្រជាជន នៅគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់ ។ ​ ប្រជាជន​ត្រូវតែនាំគ្នា​​ក្រោកឈរ បណ្ដេញខ្មែរក្រហម និងយៀកកុង ចេញពីទឹកដីរបស់យើង ។ ​ ក្នុងពេលនោះ ប្រជាជន​ ​កើតមានភាពច្របូកច្របល់ និងរកផ្លូវរត់មកកន្លែងកងទ័ព​ ដើម្បីចូលធ្វើជាទាហាន​ផងដែរ។ ​ ប្រជាជន និងកងទ័ព​ រស់នៅដោយ​ក្ដី​រីករាយ ហើយមិន​ចង់រត់ទៅតំបន់ខ្មាំងទ​ ។ យើងទទួលបានជ័យជម្នះ​ទាំងស្រុង នៅគ្រប់សមរភូមិ ​ និងមានអាវុធ សម្បូរបែបគ្រប់ធុនទាំងអស់ ។ ​ចំពោះ​វិន័យសម្រាប់ទាហានប្រចាំថ្ងៃ ត្រូវអនុវត្ត​តាម​ដូចតទៅ៖ នៅពេលឈប់សម្រាក បើពុំមានការអនុញ្ញាត មិនត្រូវដើរចេញ​ទៅខាងក្រៅតាមចិត្តរបស់ខ្លួននោះទេ ​ ហើយនៅពេលចូលជួរត្រូវតែស្ងៀមស្ងាត់ ​ ។ ពេលយាមកាមមិនត្រូវយកកាំភ្លើងទៅភ្ជង់ដាក់ប្រជាជនតាមរបៀបលេងសើចឡើយ ។ ​នៅពេលដែលមានហេតុការណ៍កើតឡើងត្រូវម្ចាស់​ការលើខ្លួនឯង និងប្រុងប្រយ័ត្នខ្មាំងអាចបង្ករឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ខ្លួន ។ ​ការធ្វើសកម្មភាពចុះឆែកឆេ តាមផ្ទះ មិនត្រូវប៉ះពាល់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ប្រជាជន​ឡើយ ។ ​ ​ ក្រោយពេល ចប់សព្វគ្រប់អស់ហើយ ឆង បានបញ្ជូន អឹល ទៅអង្គភាពវរតូច ​ ឲ្យទៅប្រចាំការនៅផ្លូវជាតិលេខ ២១ នៅទន្លេបាសាក់ ។

អឹល​ និងអ្នកទាំង៤នាក់ បានចូលធ្វើទាហាន នៅខែ សីហា ឆ្នាំ១៩៧២ ដោយមានការ​នាំចូល​ពីឈ្មោះ សាមិត្ត ​និងទទួលស្គាល់ដោយ ឈ្មោះ ឆង សក្ដិ៣ ព្រែកប៉ាវ ។   អ្នកទាំង៥នាក់ មិនបានគោរពតាមវិន័យ របស់ ឆង​ បានកំណត់ឡើយ ។ អ្នកទាំង៥នាក់ បានធ្វើសកម្មភាព ​យ៉ាងឃោរឃៅ ប្រើអំពើហិង្សា, គំរាមគំហែង ព្រះសង្ឃ, ប្រជាជន, និងប្រព្រឹត្តិអំពើពាលាអាវ៉ាសែយ៉ាងព្រៃផ្សៃ ​​ព្រមថែមទាំងស្រែកសម្លុត ​ ​ដាក់ប្រជាជនធ្វើឲ្យមានភាពភ័យ​ខ្លាចយ៉ាងខ្លាំង ។ ​ ​សកម្មភាពបន្ទាប់ ចូលឆែកឆេផ្ទះ​ប្រជាជន ​ លួចដំណាំ និងចាប់យក មាន់ ទា ​​ និងប្លន់យកប្រាក់របស់ប្រជាជនទៀតផង ។​ ក្រោយពេល អឹល ចូលធ្វើទាហាន បានរយៈពេល៦ ដោយគិតពីខែ សីហា ឆ្នាំ១៩៧២ រហូតដល់ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ១៩៧៣ ។ ​​អឹល រត់ពីកន្លែងធ្វើទាហាន​ហើយត្រលប់មក​រស់នៅភូមិកំណើតវិញ៕ ​

មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារខេត្តតាកែវ

ដោយ ជីម សុខគា


[1] ឯកសារ ​ J 00៤៤៣ តម្កល់នៅបណ្ណសារមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា មានចំណងជើង «ការចូលបម្រើក្នុងជួរ​ទាហាន ដើម្បីបំផ្លាញបដិវត្តន៍ របស់ អ៊ី អឹល» ​ ។ បានបង្ហាញអំពីសកម្មភាព ​ ចូលធ្វើទាហាន​ ដែលទទួលផែនការពី​ឈ្មោះ ​ឆង មាន​តួនាទី​សក្ដិ៣ ដោយធ្វើសកម្មភាព ​បំផ្លាញបដិវត្តន៍។ អឹល ​បាន​ជាប់ពាក់ព័ន្ធ​ជាមួយក្រុមមនុស្សចំនួន៨នាក់ ​អនុវត្ត​សកម្មភាព​ យ៉ាងឃោរឃៅ ​ ទៅកាន់ព្រះសង្ឃ ប្រជាជន និងប្រព្រឹត្តិអំពើពាលា យ៉ាងព្រៃផ្សៃ។

[2] ដកស្រង់ចេញពី, សៀវភៅសាក្សីប្រវត្តិសាស្ត្រកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ (១៩៧៥-១៩៧៩), បោះពុម្ពលើកទី២ មជ្ឃមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា ២០២០, បង្ហាញទីតាំងភូមិសាស្ត្រ ភូមិភាគបូព៌ា ខេត្តកណ្ដាល, ៣៣។

[3] ដកស្រង់ចេញពី, សៀវភៅសាក្សីប្រវត្តិសាស្ត្រកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ (១៩៧៥-១៩៧៩), បោះពុម្ពលើកទី២ មជ្ឃមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា ២០២០, បង្ហាញទីតាំងភូមិសាស្ត្រ ​ភូមិនិរតី នៃស្រុកកោះធំ ខេត្តកណ្ដាល, ៣៣។

ចែករម្លែកទៅបណ្តាញទំនាក់ទំនងសង្គម

Solverwp- WordPress Theme and Plugin