(ស្ទឹងត្រែង)៖ សូត្រ សៀង ភេទស្រី មានអាយុ ៨៥ឆ្នាំ បច្ចុប្បន្នរស់នៅភូមិអូររុន ឃុំអូរស្វាយ ស្រុកបុរីអូរស្វាយសែនជ័យ។ សៀង មានស្រុកកំណើតនៅភូមិព្រែកអំបិល ឃុំព្រែកអំបិល ស្រុកស្អាង ខេត្តកណ្ដាល។ សៀង មានបងប្អូនប្រាំមួយនាក់ ក្នុងនោះស្រីបីនាក់។

នៅទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៦០ នារបបសង្គមរាស្ត្រនិយម សៀង បានរៀបការជាមួយប្តីដែលជាទាហាន និងបានមករស់នៅភូមិអូរស្វាយ ដោយក្រុមគ្រួសាររបស់សៀង ទទួលបានប្រាក់ឧបត្ថម្ភពីរដ្ឋក្នុងមួយខែ ៧០០រៀល  ។ នៅឆ្នាំ១៩៦៨ សៀង និងកូនប្រុសម្នាក់ បានទៅចូលរួមពិធីសម្ពោធសមិទ្ធផលថ្មីនៅអូរស្វាយ។

នៅឆ្នាំ១៩៧០ រដ្ឋប្រហារបានកើតមានឡើងនៅទីក្រុងភ្នំពេញ ក្រោយមកសមិទ្ធផលដែលទើបតែសម្ពោធ ត្រូវបានបំផ្លិចបំផ្លាញដោយសារភ្លើងសង្គ្រាម និងការទម្លាក់គ្រាប់បែក។ ប្រជាជនដែលរស់នៅភូមិអូរស្វាយត្រូវទទួលរងការលំបាក និងរស់នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ខ្មែរក្រហមតាំងពីមុនឆ្នាំ១៩៧៥។

នៅឆ្នាំ១៩៧៥ ខ្មែរក្រហមបានឡើងកាន់អំណាចនៅទីក្រុងភ្នំពេញ អតីតទាហាននៃរបបសង្គមរាស្ត្រនិយម ព្រមទាំងប្តីរបស់ សៀង ត្រូវបានខ្មែរក្រហមយកទៅវាយសម្លាប់។ ចំណែក សៀង ត្រូវធ្វើការ និងរស់នៅយ៉ាងលំបាក ដោយធ្វើការទាំងមានផ្ទៃពោះ។ នៅពេល សៀង មានផ្ទៃពោះជិតគ្រប់ខែ គាត់ត្រូវរែកដីនៅតាមការដ្ឋានទំនប់ ដោយគ្មានពេលសម្រាក។ សៀង និយាយថា គ្រាន់តែអង្គុយសម្រាកបន្តិច ខ្មែរក្រហមបានស្រែកសន្ធាប់គំរាមថា៖ “អង្គុយធ្វើអីហ្នឹង គ្មានអាណាឲ្យអង្គុយទេ!”

នៅពេល សៀង សម្រាលកូនរួចបានមួយខែ កូនរបស់ សៀង ត្រូវដាក់​ផ្ញើ អ្នកទើបតែសម្រាលកូនរួចក្រោយគាត់​ មើលថែ។ សៀង ត្រូវទៅ បុកស្រូវ និងដកស្ទូង ទាំងហូបចុកមិនគ្រប់គ្រាន់។ សៀង បន្តថា ទទួបានតែបាយកន្លះចានចង្កឹះ លាយជាមួយគល់ចេក ហើយមួយថ្ងៃហូបបានពីរពេល គឺពេលថ្ងៃត្រង់ និងពេលល្ងាច។

សៀង រំឭកថាអ្នកមានផ្ទៃពោះមួយចំនួនបានរលូតកូន ដោយសារធ្វើពលកម្មហួសកម្លាំង។ សៀង បានបញ្ជាក់ថា នៅរបបខ្មែរក្រហម​ ប្រជាជនត្រូវធ្វើទៅតាមការបញ្ជារបស់ខ្មែរក្រហម ដោយមិនអាចប្រកែកបាន។​ ប្រជាជនណាដែលប្រកែកជាមួយខ្មែរក្រហម ត្រូវបាត់បង់ជីវិតដោយសារខ្មែរក្រហមចោទថាក្បត់។

ក្រោយពីរបបខ្មែរក្រហមដួលរលំ សៀង បានត្រលប់មករស់នៅភូមិអូររុន និងប្រកបរបរជាកសិករ ដើម្បីចិញ្ចឹមកូនៗ។ សព្វថ្ងៃ សៀង មានជំងឺក្រពះពោះវៀន និងជំងឺផ្សេងទៀត ដោយសារវ័យចាស់ជរា៕

សម្ភាសដោយ នី ឡាយ ថ្ងៃទី១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២៤

អត្ថបទដោយ ស្រ៊ាង លីហ៊ួរ ថ្ងៃទី១១ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២៥