(តាកែវ) ចាប សាយ អាយុ៦៣ឆ្នាំ គឺជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហមម្នាក់។ បច្ចុប្បន្ន សាយ គឺជាកសិករ រស់នៅភូមិព្រៃលៀប ឃុំព្រៃអំពក ស្រុកគីរីវង់ ខេត្តតាកែវ។ នៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម សាយ រស់នៅភូមិទូកមាស ឃុំទូកមាសខាងលិច ស្រុកបន្ទាយមាស ខេត្តកំពត។ នៅឆ្នាំ១៩៧៣ សមាជិកគ្រួសារទាំងអស់​របស់គាត់​ បានរត់ទៅរស់នៅវៀតណាម រហូតដល់ខ្មែរក្រហមទទួលបានជ័យជម្នះ។  នៅឆ្នាំ​១៩៧៥ សាយ និងគ្រួសារ បាន​ត្រលប់​មកក្នុង​ស្រុកវិញ។

នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម សាយ គឺជាប្រជាជនថ្មី។ អង្គការបានប្រើឲ្យ សាយ ធ្វើការនៅក្នុងក្រុមកងចល័តស្រុក។ នៅក្នុងក្រុមកងចល័តមានសមាជិកប្រមាណ៥០០នាក់ ប៉ុន្តែក្នុងនោះ សមាជិក​ចំនួន​៣០០នាក់ ត្រូវអង្គការយកទៅសម្លាប់ ។ ការងាររបស់ សាយ នៅក្នុងក្រុមកងចល័តរួមមាន ធ្វើស្រែ, ដក, ស្ទូង, លាយជីលេខមួយ, រែកជី, រកអាចម៍ប្រចៀវនៅភ្នំសន្ទុក និងលើកប្រព័ន្ធភ្លឺស្រែ។ នៅរដូវប្រាំង សាយ ត្រូវធ្វើការងារ លើកទំនប់កោះស្លា និងជីកប្រឡាយនៅកន្លែងផ្សេង។ សាយ បានឲ្យដឹងថា គាត់ត្រូវធ្វើការងារខួបប្រាំង ខួបវស្សា ប៉ុន្តែរបបអាហារបានបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ។ អង្គការបានយកអង្ករ១កំប៉ុងមកដាំជាបបរ ចែក​ឲ្យយុវជន៧នាក់​នៅក្នុងកងចល័ត។

បើតាមសម្ដីរបស់ សាយ គាត់មិនបានរស់នៅជួបជុំគ្រួសារនោះទេ។ ឪពុកម្ដាយ និងប្អូនស្រីម្នាក់ របស់ សាយ ត្រូវបានអង្គការបញ្ជូនទៅភូមិថ្មីនៅចុងឆ្នាំ១៩៧៨ ហើយបានបាត់ដំណឹងរហូតដល់បច្ចុប្បន្ន។ នៅក្នុងរបប ប៉ុល ពត សាយ ធ្លាប់ឈឺ ក្បាល ​វិលមុខបន្តិចបន្តួច។ នៅពេល សាយ ឈឺ អង្គការបានផ្ដល់ថ្នាំសង្គមកិច្ចរាងដូចអាចម៍ទន្សាយឲ្យគាត់លេប។

បច្ចុប្បន្ននេះ សាយ មានជំងឺរលាកសាច់ដុំស្មា(ឈឺស្មា)។ ការព្យាបាលជំងឺរបស់ សាយ គឺប្រើថ្នាំបុរាណខ្មែរ និងទៅទិញថ្នាំនៅពេទ្យឯកជនលេប។ សាយ នៅតែនឹកឃើញរឿងរ៉ាវរបស់ខ្លួននៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម។ រឿងរ៉ាវដែលគាត់យល់សុបិន គឺការធ្វើការងាររបស់គាត់នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម និងការចាប់ចងមនុស្សយកទៅសម្លាប់។

សម្ភាសន៍ដោយ៖ ទុយ ដារ៉ា ថ្ងៃទី០៦ សីហា ឆ្នាំ២០២១

អត្ថបទដោយ៖ ភា រស្មី ថ្ងៃទី០៩ មករា ឆ្នាំ២០២៥