(តាកែវ)ទូច ឆូវ អាយុ៨៦ឆ្នាំ ជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម។ បច្ចុប្បន្ន  ឆូវ រស់នៅភូមិព្រៃលៀប ព្រៃអំពក ស្រុកគីរីវង់ ខេត្តតាកែវ។ ក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម ឆូវ គឺជាប្រជាជនចាស់ រស់នៅភូមិព្រៃលៀប។ មុនដំបូង ឆូវ ធ្វើការងារ ស្ទូង, ដក, លើកទំនប់ និងជីកប្រឡាយនៅក្បែរសហករណ៍។

នៅក្នុងសហករណ៍ ឆូវ រស់នៅជាមួយប្ដី ប៉ុន្តែកូនៗរបស់គាត់ត្រូវបែកផ្លូវគ្នាធ្វើការងារឲ្យអង្គការ។ កូនរបស់ ឆូវ ត្រូវបានអង្គការបញ្ជូនឲ្យទៅធ្វើកងឈ្លប, ធ្វើជាទាហាន, ធ្វើជាយុវនារី, និងធ្វើការងារនៅក្នុងក្រុមកុមារប្រមូលផ្ដុំ។ ចំណែកកូនទី ៥ របស់ ឆូវ បានស្លាប់ដោយសារលុងទឹក។ លើសពីនេះទៅទៀត ឆូវ ក៏បានសម្រាលកូននៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហមដែរ។

ពេលពពោះ អង្គការឲ្យ ឆូវ ធ្វើការងាររហូតដល់គភ៌មានអាយុ៨ខែ និងឲ្យសម្រាករយៈពេល ២ខែ បន្ទាប់ពីឆ្លងទន្លេរួច។ ពេលឆ្លងទន្លេហើយភ្លាមៗ អង្គការបានឲ្យបាយគាត់ហូបបានប្រមាណ៥ថ្ងៃ ហើយក្រៅពីនោះគឺហូបបបរ។ ចំពោះការងារដែល ឆូវ បានធ្វើបន្ទាប់ពីឆ្លងទន្លេរួច គឺត្រូវមើលកូនខ្លួនឯង និងមើលក្មេងផ្សេងទៀតនៅក្នុងភូមិ។ បន្ទាប់ពីសម្រាលបុត្ររួច ឆូវ ឧស្សាកើតមានជំងឺទាស់ ដោយសារតែ ហូបអាហារខុស និងមិនបានថ្នាំហូបត្រឹមត្រូ។

ឆូវ បានបន្ថែមថា របបអាហាររបស់ប្រជាជនភាគច្រើនគឺ បបរលាយជាមួយដំឡូង និងពោត។ បើតាមសម្ដីរបស់ប្រធានសហករណ៍ អង្កការឲ្យប្រជាជនហូបបបរ ដើម្បីសន្សំស្រូវដែលប្រមូលផលបាន ដឹកយកទៅឲ្យប្រទេសចិន រួចដូរយកអាវុធ និងគ្រាប់មកវិញ។

ក្រោយមកទៀត​ អង្កការបានបញ្ជូន ឆូវ ឲ្យទៅធ្វើការងារនៅតំបន់២០៤ ដោយសារតែគាត់មានបងប្អូនជាខ្មាំង ។ ឆូវ បានឲ្យដឹងថា នៅក្នុងតំបន់២០៤ គាត់ជួបការលំបាកខ្លាំងណាស់ ព្រោះមានសុទ្ធតែព្រៃ។ ឆូវ ត្រូវទៅធ្វើការរុកព្រៃទាំងជើងទទេ ដើម្បីកាប់ព្រៃឬស្សី និងរំលីងដី យកទៅធ្វើជាចម្ការពោត។

បន្ទាប់មកទៀត នៅពេលដែលមានការប្រយុទ្ធគ្នាជាមួយវៀតណាម ឆូវ បានបីកូនតូចរបស់គាត់មួយទៀត រត់ចេញពីភូមិ។ ពេលចប់សង្គ្រាម ឆូវ បានត្រឡប់មកភូមិព្រៃលៀប និងប្រកបរធ្វើស្រែចម្ការ។ បច្ចុប្បន្ន ឆូវ មិនអាចធ្វើការងាបានទៀតទេ ព្រោះគាត់មានអាយុច្រើនណាស់ទៅហើយ។

សម្ភាសន៍ដោយ ទុយ ដារ៉ា ថ្ងៃទី២០ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២១

អត្ថបទដោយៈ ភា រស្មី ថ្ងៃទី១០ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២៤