(តាកែវ) ណុប យ៉ុង អាយុ៥៧ឆ្នាំ គឺជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម។ កាលពីក្មេង យ៉ុង រស់នៅក្នុងគ្រួសារខ្វះខាត ព្រោះឪពុករបស់គាត់ស្លាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៧២។ ម្ដាយរបស់ យ៉ុង ត្រូវរកស៊ីចិញ្ចឹមកូនតូចៗចំនួន បួននាក់ ក្នុងនោះមានស្រីម្នាក់។ ដើម្បីជួយសម្រាលបន្ទុកម្ដាយ យ៉ុង បានចេញទៅមើលគោខាងក្រៅភូមិជាមួយតាៗ។

នៅក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម អង្គការបានបញ្ជូនយ៉ុង ឲ្យទៅធ្វើការងារ និងរស់នៅក្នុងកងចល័ត។ ចំណែកបងរបស់ យ៉ុង ម្នាក់ត្រូវបានអង្គការបញ្ជូនឲ្យចូលក្នុងកងកុមារ ហើយប្អូនៗត្រូវទៅរស់នៅក្នុងមណ្ឌលមើលថែកុមារ។ ចំពោះម្ដាយរបស់ យ៉ុង អង្គការរៀបចំឲ្យគាត់ ធ្វើស្រែ, ច្រូតស្រូវ, ស្ទូងសំណាប និង ដកសំណាប នៅក្បែរភ្នំបូរី។

នៅក្នុងកងកុមារ យ៉ុង មិនបានចេញទៅធ្វើការងារនៅខាងក្រៅភូមិនោះទេ គឺនៅចាំផ្ទះ។ មូលហេតុដែល ប្រធានក្រុមឲ្យ យ៉ុង នៅចាំផ្ទះគឺដោយសារគាត់មានមាឌតូចជាងកុមារផ្សេងទៀត។ បើទោះបីជា យ៉ុង មិនទៅធ្វើការងារខាងក្រៅក្តី យ៉ុង ធ្វើការងារបោសសំរាមស្លឹកឈើនៅផ្ទះ និងប្រមូលយកទៅទុកធ្វើជាជី។

ជារៀងរាល់ថ្ងៃ យ៉ុង ត្រូវធ្វើការងារដើម្បីទទួលបានរបបអាហារពីរពេល។ របបអាហារដែល យ៉ុង និងអ្នកដទៃទៀតទទួលបានគឺបបររាវៗ ជាមួយសម្លបន្លែត្រកួន ឬក៏ព្រលឹត។ ចំពោះសម្លៀកបំពាក់អង្គការចែកឲ្យប្រជាជន យូរៗមួយសម្រាប់។ បើប្រជាជនមានសម្លៀកបំពាក់សល់ពីសម័យមុនត្រូវជ្រលក់ឲ្យទៅជាពណ៌ខ្មៅទាំងអស់។

មួយវិញទៀត សម្រាប់ចាស់ជរា ឬក៏បងប្អូនឈឺថ្កាត់ផ្សេងៗ សាច់ញាតិមិនអាចសុំច្បាប់ពីការងារមកមើលថែនោះទេ គឺទុកឲ្យពេទ្យភូមិ ឬក៏ពេទ្យឃុំនៅវត្តកោះជាអ្នកព្យាបាលជំងឺ។ ប្រសិនបើសាច់ញាតិស្លាប់ អង្គការប្រើឲ្យបងប្អូននៅក្នុងភូមិសែងសាកសពយកទៅកប់នៅទួលក្បែរភូមិ។

យ៉ុង រស់នៅក្នុងកងកុមាររហូតដល់កងទ័ពវៀតណាមវាយចូលមក។ នៅពេលកងទ័ពវៀតណាមធ្វើដំណើរជិតដល់ភូមិ យ៉ុង បានរត់គេចខ្លួនទៅទិសខាងលិចកាត់ភ្នំជីសូរ។ យ៉ុង ធ្វើដំណើរទៅដល់ទួលរលក ទើបមានយោធាវៀតណាមតាមទាន់ និងឲ្យគាត់ត្រលប់មកផ្ទះវិញ។

បច្ចុប្បន្ន យ៉ុង រស់នៅភូមិស្វាយខាងត្បូង ឃុំបាស្រែ ស្រុកអង្គរបូរី ខេត្តតាកែវ។ នៅថ្ងៃដែលអ្នកស្ម័គ្រចិត្តចុះទៅសម្ភាសន៍ យ៉ុង បានឲ្យដឹងថា គាត់មានជំងឺគ្រុនពោះវៀន និងឈឺក្បាលបន្តិចបន្តួច។ ជំងឺរបស់ យ៉ុង គឺបណ្ដាលមកពីគាត់មានអាយុកាន់តែច្រើន។

សម្ភាសដោយ៖ ថៃ ស៊ីណា ថ្ងៃទី១០ សីហា ២០២១

អត្ថបទដោយ៖ ភា រស្មី ថ្ងៃទី០៥ កុម្ភៈ ២០២៥