(សៀមរាប)៖ មាំ តឹម ភេទស្រី មានអាយុ ៥២ឆ្នាំ មានទីកន្លែងកំណើត និងសព្វថ្ងៃរស់នៅភូមិព្រំកុដ្ឋ ឃុំបល្ល័ង ស្រុកប្រាសាទបាគង ខេត្តសៀមរាប។ តឹម មានឪពុកឈ្មោះ ប៉ិ មាំ និងម្ដាយឈ្មោះ ចាត ដែលប្រកបរបរជាកសិករ។

នៅឆ្នាំ១៩៧០ បន្ទាប់ពីមានរដ្ឋប្រហារនៅទីក្រុងភ្នំពេញ ឪពុកម្ដាយតឹម បាននាំគាត់ចាកចេញពីភូមិកំណើត ដើម្បីគេចពីការទម្លាក់គ្រាប់បែក។ នៅឆ្នាំ១៩៧៥ របបខ្មែរក្រហមបានឡើងកាន់អំណាច។ គ្រួសារតឹម ត្រូវបានខ្មែរក្រហមចាត់ទុកជាប្រជាជនចាស់។ គ្រួសារតឹម ត្រូវរស់នៅរួម, ធ្វើការរួម និងហូបរួមនៅសហករណ៍ក្នុងឃុំបល្ល័ង។ តឹម ត្រូវខ្មែរក្រហមបញ្ជូនឲ្យទៅធ្វើការក្នុងកងកុមារ ដោយត្រូវជីកប្រឡាយ, លើកផ្លូវ និងប្រមូលលាមកគោទុកធ្វើជី។ នៅរោងបាយ ខ្មែរក្រហមចែកបបរលាយជាមួយត្រកួន ឬបាយកន្លះចានចង្កឹះសម្រាប់ហូប។

តឹម និងកុមារឯទៀត ត្រូវធ្វើពលកម្មដោយគ្មានពេលសម្រាកគ្រប់គ្រាន់ និងមិនបានទទួលការអប់រំនោះទេ នៅរបបខ្មែរក្រហម។ នៅពេលម្ដាយតឹម មានជំងឺ គឺគ្មានថ្នាំសម្រាប់ព្យាបាលនោះទេ។

នៅឆ្នាំ១៩៧៩ ក្រោយពីរបបខ្មែរក្រហមបានដួលរលំ តឹម បានរៀបការជាមួយប្តីឈ្មោះ ប៊ូយ បឿន និងមានកូនប្រាំពីរនាក់ ក្នុងនោះស្រីប្រាំនាក់។ តឹម សព្វថ្ងៃប្រកបរបរធ្វើស្រែចម្ការ។

ជាចុងក្រោយ ក្នុងនាមជាអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហមម្នាក់ តឹម យល់ឃើញថា ការរៀនសូត្រអំពីរបបខ្មែរក្រហម នឹងជួយការពារការវិលត្រលប់មកវិញនៃរបបនេះ៕

សម្ភាសដោយ ដន ហុគី ថ្ងៃទី២៣ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២១

អត្ថបទដោយ ស្រ៊ាង លីហ៊ួរ ថ្ងៃទី៩ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២៥